ఆత్మీయతా నిరీక్షణలు..

స్నేహమిదని మభ్య పెట్టుకుంటూ
నువ్వు నేస్తమని .. సద్ది చెప్పుకుంటున్నా
గుండె గుడిలొ దాచుకుంటున్నా..

అందుకే..

నీకై వేచిన ఆ ప్రతి క్షణాలు..
నేచేసిన కాలక్షేపమనుకుంటున్నా ..
స్థంభించినా సమయంలో
రాలిని ఆరెండు చుక్కలు..
కాకతాళీయ మనుకుంటున్నా..

నువు కనపడనప్పుడు,
మెలికలు తిరిగిన మనసు మధనను
వెర్రి తనమని సమాధానపడుతూ..
బరువు పెరిగిన ఆ రెప్పల భారం
అనాలోచిత మనుకుంటున్నా..

నీ మాటకోసం పడె తపనను
పిచ్చితనమని పెదవి విరుస్తూ
నా మాటల గారడీలో
నలిగిన నిజాలనేరుకుంటూ..
ఎదురు చూపుల్లో ఎండి వాలిన
రెప్పలు, రాలకుండా సంభాళిస్తున్నా..

ఒంటిచేతి చప్పట్లకు ఆవురావురని
ఎగిరొచ్చే ప్రతిధ్వనులని ఆస్వాదిస్తున్నా ..

గుండె గుడిలో వెలిసిన హితకు,
ఆహ్వాన సింహాసనాలు..
ఆడంబర ఆఘ్రాణలు..
ఆశ నివేదనలు..
ఆనంద నీరాజనాలు..
అశృ తర్పణాలు..
ఆకాంక్ష అంపకాలు ..
ఆత్మీయతా నిరీక్షణలు..

అందనంత ఎత్తులో...

నువు నన్ను తేరిపార చూసి
మనసారా మాటలాడి
పలకరింపుగా నైనా ఒ నవ్వు విసిరి
ఎన్నాళ్ళయ్యింది ?

remember those days ?
మనం hours together మాట్లాడుకున్నప్పుడు
time ఎలా పరుగెడుతుందని
నివ్వెర పోయిన రోజులు..

ఇవాళ best day నా జీవితంలో
అని మురిసిపోతూ.. ఆ evening
ఇళ్ళకు పోతూ.. bye bye
చెపుతూ చూసిన చూపుల లోతులు...

lunch timeలో ఎందెచ్చావు
అంకుంటూ.. ఎలా చేశావనుకుంటూ
ఇద్దరం share చేసుని తింటూ
హాయిగా గడిపిన dayసూ ...

నువ్వెక్కడున్నావ్‌ ?
office కెన్నింటికి వస్తావంటూ
ఓ చేత్తో drive చేస్తూ
మరో చేత్తో phone చేసిన రోజులు ..

ఏమయ్యాయి అవన్నీ..
ఆ friendshipకేమయ్యింది ?
what happened to that ఆత్మీయత ..

తప్పు నాదేలే
మనసు విప్పకుండా ఉండాల్సింది
మాట గుండెల్లో బంధించాల్సింది
కానీ అప్పుడది cheeting కాదూ ?

అందుకే అనుకున్న వన్నీ చెప్పేశ
ఆశల గాలిపటం ఎగరేశా
నిన్ను బాధ పెట్టనన్న బాధౌన్నా
మభ్య పెట్టలేదన్న తృప్తుంది
అర్ధం చేసుకోగలవన్న నమ్మకముంది


చివరగా ఒక్క మాట
..
..
ఏమీ లేదులే..
..
..
ఉన్న దూరాన్ని పెంచుకోలేను.
ఆశ కాగడా ఆర్పుకోలేను.

నా గుండెలో నీ స్నేహానికి
స్థానం అలానే ఉంది.. ఉంటుంది
అందనంత ఎత్తులో...
ఆరాధ్య ప్రాయంగా .

వాన వెలిసిన ఉదయం

నల్ల మబ్బుల చిత్తడి ముసుగులోనుంచి
ఈ ' రోజు ', ఉదయాన్నే బద్ధకంగా నిద్ర లేచి
కిటికీలోనుంచి బయటికెళ్ళింది. చూస్తే...

చిరుగాలులు చల్లని వేళ్ళతో తడిసి చెదిరిన
చెట్ల రెమ్మల ముంగురలను సున్నితంగా సద్దుతున్నయి

రాత్రి కొమ్మల మీద పేలిన రంగు గుబ్బలు ఇంకా
తమ గుండెల్లో నీళ్ళు తోడి పోస్తున్నాయి
సొగసు తుంపరలు తమనిండా నింపుకుంటున్నాయి.

చినుకులు పెట్టిన ముద్దులకు ఇంకా సిగ్గులు చిమడక
ప్రకృతి సిగ్గులొలుకుతూ తల దించుకునే
తన సుందర సోయగాల్ని ఆరవేస్తుంది.

తడి రెక్కలు టపటప కొడుతూ నీరెండలో
పక్షులు తమను తామే ఆరేసుకుంటున్నాయి
ముక్కుతో తమ పమిటలు సద్దు కుంటున్నాయి.

రోడ్డు మీద విరిగి పడ్డ ఆకాశం పెంకుల్లో
రెండుకాళ్ళ జింక పిల్లలు గంతులేస్తున్నాయి
నేల గంధాన్ని తమపైన చల్లుకుంటున్నాయి.

పడక్కుర్చీలో తాత ముఖం మడతల్లో దాగిన
తన బాల్యం, బయట పిల్లల్లో పరకాయ ప్రవేశం
చేసి తనని మురిపిస్తోంది. ముసి ముసి నవ్వులు తెప్పిస్తొంది.

నెమళ్ళు పురివిప్పి విసిరిన వలలో అందరి చూపులు
చిక్కి జగతి మరిపిస్తున్నాయి, అవి విసిరిన రంగుల్లో
ప్రకృతి పులకిస్తోంది, గర్వంలో నెమలి ఓళ్ళు జలదరిస్తొంది.

గూటిలోనుంచి బయటపడి రంగులద్దు కున్న
సీతాకోక చిలుకల్లా.. గుండె నిండిన ఆనందం
కాళ్ళు తడుపుతుంది, చిందిన ఆనందపు చిందులు
పరిసరాలని ప్రక్షాళితం చేస్తున్నాయి

చూపరుల ఊహలకు అనుగుణంగా వాటి రూపాన్ని
అవే మార్చుకుంటూ.. మరో చోట అందాలు పండించేందుకు
మబ్బులు వలస వెళుతూ. వీడ్కోలు చెపుతున్నాయి.

దిగులు నిండిన 'రోజు ' మండుతూ లోకాన్ని ఎండగట్టింది.
మళ్ళీ ఎప్పుడన్నట్టు ఎదురు చూస్తూ నిలిచింది.

సెలవు.

ఆర్ధ్రత నిండిన ఆర్తి పిలుపులకు

సమాధానంగా,

ఆప్యాయంగా చాచిన బాహుదండాల్లోకి

ఆసాంతం వచ్చి చేరిన

నిలువెత్తు శూన్య నిశ్శబ్ద నిశి

ఆలింగనల్లో మనసు ఊరట చెందుతుంది

విశ్రాంతి కోరుతుంది

పరవళ్ళు తొక్కిన భావావేశము

వాస్తవపు కట్ట బంధనాలకు

మూర్కొని బద్దలై

చలన రహితమై, విసిగి వేసారి

వ్యక్త పరిచే శక్తులుడిగి, వివర్ణమై

భాష పొందు మరిచి, చల్ల బడుతుంది

విశ్రాంతి కోరుతుంది

అంతర్ముఖ భాషణలు, ఏకాంత పయనాలు

అబద్ధపు ఆశ్వాసనలు, శోక సంగీతాలు

కవితా నివేదనలు, మనసు కర్పూరాలు

ఒంటి చేతి కరచాలనలు, దోసిలి నిండిన అభ్యర్ధనలు

ఓటమి గెలుపులు.. అంతర్మధనాలు..

ఇలా .. ఎంతకాలం ? నా కవిత

విశ్రాంతి కోరుతుంది..

నేను ఒంటరినే.. నాకు నేనే తోడు కాదు.

అబద్ధపు భావుకత నేను నటించలేను

అందుకే కవిత విశ్రాంతి కోరుతుంది..

మళ్ళీ మనసు స్పందించే వరకు

సెలవు.

చెరువు

నింగి మబ్బులు కప్పుకుని దాలి గుంటలో పిల్లిలా ఒదిగి
ప్రశాంతంగా పడుకున్న ఆ చెరువు చూస్తే అందరికీ అక్కసే

ఇటు గట్టున మర్రి చెట్టు
ఊడ చేతులు దూర్చి కితకిత లెడుతుంది
కాళ్ళనందులో దించి నీళ్ళు తాగుతుంది
ఒళ్ళు మండిన చెరువు ఒడ్డు తడుపుతుంది.

అటు గట్టున పారిజాతాల చెట్టు
పువ్వులిసిరి సరసాలాడుతుంది
పరవశపు గుండ్రాలు తెగ రేపుతుంది
నచ్చని చెరువు దాని బింబాన్ని పట్టేసి నలిపేస్తుంది

ఇటుపక్క చేరిన పనిలేని పిల్లాడు
పలక రాళ్ళను తీసి విసురు తున్నాడు
వాటి కప్ప గంతులు చూసి ఎగురుతున్నాదు
వాడి కేమి తెలుసు? తగదన్న చెరువు దాన్ని తిరిగి విసిరిందని ?

వీస్తున్న గాలికీ అదను దొరికినట్టుంది
చెరువు కప్పుకున్న ముసుగు లాగేసింది
కోపమొచ్చిన చెరువు, ప్రకృతి అంతా ఒడ్డు పక్కన కట్టేసి
తన మధ్యలో నీలాకాశాన్ని, సూర్యుడిని పట్టి బంధించి
తెగ ఊపి కసి తీర్చుకుంటుంది

నిరీక్షణ

మగత నిద్ర సంధించిన
కలల అంప శయ్య మీద
ఆశ ములుకులు జవసత్వాలు జుర్రుతుంటే
జ్ఞాపక సహస్రాలను వల్లె వేస్తూ
ఆర్తిదాహం నాలుక ఎండగట్టుతుంటే
రేపటి మకరోదయం కోసం
ఓ బ్రతుకు భీష్ముడి నిరీక్షణ

కలల కంప ముద్దిడి నుదుటిన
సంధ్య సింధూరాలని పులుముతుంటే
ఆశ మేకుల ఆలింగనాలతో
చేతనలుడిగి తనువు నివ్వెరపోతే
శిలువ బంధాల ఉయ్యాలలో
రేపటి ప్రక్షాళితోదయం కోసం
ఓ బ్రతుకు జీససు నిరీక్షణ

జ్ఞాపకాలు

ముత్యాలు జారినట్లు నీ నవ్వులు
అవి పలికిన స్వాగతాలు..
వెన్నెల్లు కురిసినట్లు నీ చూపులు
వాటి పంచన మన ఊసులు...
ఆత్మీయత నిండిన కరచాలనాలు
ఆ వెచ్చదనంలో సేదతీరటాలు..
ఇంటికెళ్ళే వేళ కాళ్ళు కదిలినా
వదలలేక పెనవేసుకున్న ఊహలు..
కళ్ళు అప్పగించిన క్షమాపణలు
చిరునవ్వులిచ్చిన ఆశ్వాసనలు...

ఇప్పుడేమయ్యాయి ? అవన్నీ ఎక్కడున్నాయి ?
కళ్ళు మారాయా? కాళ్ళు మారాయా ?
కాలం ముళ్ళకు చిక్కిన మనసులు చిరిగాయా ?

అవునులే..

చెప్పుకున్న మాటలకు అర్ధాలు చెరిగాయి
అల్లుకున్న బంధాలకు పేర్లు మారాయి
చేసుకున్న బాసలకు ఆధారాలు విరిగాయి
కలిసిన మనసుల మధ్య దూరాలు పెరిగాయి
కాలాలు మారాయి.. కధలూ మారాయి..

ఆ జ్ఞాపకాలే ... గెలిచామని చెప్పేందుకు మిగిలాయి..
నీ జ్ఞాపకాలే ... తడి కళ్ళు తుడిచేందుకు మిగిలాయి.

ఈ రోజు

మనసు యాతమై ఆనాటి
జ్ఞాపకాలను తోడి పోస్తుంది..
అనుభూతులు కదం తొక్కుతూ

కళ్ళముందాడుతున్నాయి..

ఆ రోజు నను వీడి పోతూ..
వీధి మలుపు దగ్గర మసక వెలుతురులో
నువ్వు కలిసి పోతున్నప్పుడు..
ఉప్పగా తగిలిన ఆ ఉప్పొంగిన భావాలు !
తిరిగి బ్రతుకు తున్నాయి.

మన గమ్యాలు వేరు అన్నప్పడు
విరిగిన మనసు శాస్వత నిద్ర పోయినా
మిగిలిన తనువు, అలసటగా మేల్కొన్నప్పుడు
చెక్కిళ్ళపై జేరి చోద్యం చూసిన,
ఎప్పుడు రాలాయో తెలియని ఆ రెండు చుక్కలు !!
నేటికీ ఉన్నట్టున్నాయి .

ఎందుకో ఈ రోజు నీ తలపు పవనాలు
జ్ఞాపకాలకు మూర్కొని కురుస్తున్నాయి .
గుండె కన్నా పెద్ద ఇంకుడు గుంట ఏముంది
ఇవాళ అదీ నిండి నట్టుంది.. ఒలుకుతుంది.
నిండిన కంటి పున్తల్లో నుంచి
నా ప్రస్తుతం నీటి పొరల వెనక
లీలగా కదులుతూ కనిపిస్తుంది..

ఆ మనసే ..

బంధాలల్లిన బూజు గూటిలో
బరువెక్కిన మనసూగుతోంది

ఆశగాలి దాన్ని రాలుస్తుందో
ఆ గూడే ఆసాంతం పెనవేస్తుందో
బాధ సాలీడే పెకలిస్తుందో
ఆగని కాలం మాత్రం
ఆ ఆటని ఆత్రంగా చూస్తుంది

ఆటలో గెలుపోటములు ఎవరివైనా
ఆర్తిని ఆశ్రయించేది,
ఆర్తనాదాలు ఆలపించేది
అశృధారలు ఆహ్వానించేది,
అలుపుని ఆస్వాదించేది
చివరికోటమిని ఆనందించేది ఆ మనసే..
ఆ మనసే ..

అమాయకంగా ఆ ప్రశ్నలేమిటి ?

చిరుగాలికి రెపరెప లాడుతు
నీ కళ్ళకు అడ్డంపడుతు
నా చూపుతొ దోబూచాడే
ఏ కడలి ఎరుగని నీ కురుల అలలకు
అడ్డం కట్టు..

చెప్పేందుకు తికమక పడుతు
నీ మాటలు తడబడనిస్తు
నా మనసును గిలిగింతెట్టే
ఏ తుమ్మెద ఎరుగని మధు కలశాలను
అదుపులో పెట్టు..

చిరు సిగ్గులు కురిపించేస్తూ
సంధ్య కాంతులు విరజిమ్మేస్తూ
మనసు భావాలకు అద్దంపట్టే
ఏ ముఖము ఎరుగని నీ చెక్కిలి అద్దము
దూరం పెట్టు...

అల్లలాడుతూ కవితలు రేపుతూ
అలకకి కూడా అందానిస్తూ
మనసు హాయిలో ఓలలాడించే
ఏ నింగి ఎరుగని తారలా కన్నులు
అబ్బ! ... అవతలికి తిప్పవూ..

చెలివని నీకు చనువును ఇస్తే
చేసే చేష్టలు అన్నీ చేస్తూ
నేనేం తప్పుని చేశానంటూ
అమాయకంగా ఆ ప్రశ్నలేమిటి ?

==================================


cirugaaliki reparepa laaDutu
nee kaLLaku aDDampaDutu
naa cuuputo dObuucaaDE
E kaDali erugani nii kurula alalaku
aDDam kaTTu..

ceppEnduku tikamaka paDutu
nee maaTalu taDabaDanistu
naa manasunu giliginteTTE
E tummeda erugani madhu kalaSaalanu
adupulO peTTu..

ciru siggulu kuripincEstuu
sandhya kaantulu virajimmEstuu
manasu bhaavaalaku addampaTTE
E mukhamu erugani nii cekkili addamu
duuram peTTu...

allalaaDutuu kavitalu rEputuu
alakaki kuuDaa andaanistuu
manasu haayilO OlalaaDincE
E ningi erugani taaralaa kannulu
abba! ... avataliki tippavuu..

celivani neeku canuvunu istE
cEsE cEshTalu annee cEstuu
nEnEm tappuni cESaananTuu
amaayakamgaa aa praSnalEmiTi ?

చింకి పాత

పగ్గాలెరుగని మనసు మగ్గాలు
నేసిన ఆశ వస్త్రాలు..
వాటి మీద
ఊహల రంగులల్లు కున్నాను
కోర్కెల బొమ్మ లద్దుకున్నాను

ఓసారి,
చిరిగిన కలల మబ్బులు చిందించిన
చిరుజల్లులలో తడిసి వెలవెల బోతున్నాయి
నిట్టూర్పుల వేడికి ఆరిపోతున్నాయి ...

మరోసారి,
బ్రతుకు వేగానికి ఎగిరి
జ్ఞాపకాల కంపల్లో చిక్కి చిరుగుతున్నాయి
చింకి పాతల్లా చివరికి మిగిలి పోతున్నాయి..

ఐనా
పగ్గాలు బిగవవు, మగ్గాలు ఆగవు ..
చిరిగిన మబ్బులు ఆగవు
చింకి పాతలూ ఆగవు..


==========================================


paggaalerugani manasu maggalu
nEsina aaSa vastraalu..
vaaTi miida
uuhala rangulallu kunnaanu
kOrkela bomma laddukunnaanu

Osaari,
cirigina kalala mabbulu cindincina
cirujallulalO taDisi velavela bOtunnaayi
niTTuurpula vEDiki aaripOtunnaayi ...

marOsaari,
bratuku vEgaaniki egiri
jnaapakaala kampallO cikki cirugutunnaayi
cinki paatallaa civariki migili pOtunnaayi..

ainaa
paggaalu bigavavu, maggaalu aagavu ..
cirigina mabbulu aagavu
cinki paataluu aagavu..

నీ బ్రతుకూ బ్రతుకేనా ?

నడక నేర్పిన చేయి నిస్సత్తువై వణకుతుంటే
రెక్క లొచ్చిన కాళ్ళు వెనుదిరిగి వెక్కిరిస్తూ
పచ్చ నోట్ల తోనె పలుకరిస్తుంటే
పలుకు లిచ్చిన పెదాలు పాలి పోయాయి
నీ కోసం ప్రార్ధనలో మునకలెస్తున్నాయి !!

పొత్తి గుడ్డల్లో స్వార్ధాన్ని సాకుతున్నామని
ఆనాడీ పిచ్చి పెద్దోళ్ళకెరుక లేదు
ప్రేమగా లాలించి పాము పెంచామని
ఈనాటికీ వీరు ఒప్పుకోరు

చెదిరిన గుండెలు పిండిన చమురులో
ఆశదీపాలెట్టి బేలగా చూస్తున్నారు.

పున్నామ నరకాల మాట చచ్చాక
బ్రతికుండగా వీడు కొరివి పెడుతున్నాడు
బాధలతొ పెరిగిన గుండె మంటను
పచ్చనోటుతో ఆర్పచూస్తున్నాడు

నేర్చిన నడకకు వచ్చిన పలుకుకు
వెలగట్టు నీ బ్రతుకూ బ్రతుకేనా ?


===========================

naDaka nErpina cEyi nissattuvai vaNakutunTE
rekka loccina kaaLLu venudirigi vekkiristuu
pacca nOTla tOne palukaristunTE
paluku liccina pedaalu paali pOyaayi
nii kOsam praardhanalO munakalestunnaayi !!

potti guDDallO svaardhaanni saakutunnaamani
aanaaDii picci peddOLLakeruka lEdu
prEmagaa laalinci paamu pencaamani
iinaaTikii viiru oppukOru

cedirina gunDelu pinDina camurulO
aaSadiipaaleTTi bElagaa cuustunnaaru.

punnaama narakaala maaTa caccaaka
bratikunDagaa viiDu korivi peDutunnaaDu
baadhalato perigina gunDe manTanu
paccanOTutO aarpacuustunnaaDu

nErcina naDakaku vaccina palukuku
velagaTTu nii bratukuu bratukEnaa ?

పోరాటం..

ఆ మనిషి కోసం వెతికి వేసారి -
జారే కాలం పెట్టే కేకలు,
కలంలో నిండి కాగితాలు నింపుతున్నాయి..
కవితలయి కేరింతలు కొడుతున్నాయి.

అయిదు అడుగుల అద్భుత శిల్పం
ఎదురుగా ఉన్నా.. ఆర్ధ్రత నిండిన
పిలుపులు, ఆసాంతం దూసుకు పోతున్నాయి...
ప్రతి ధ్వని కోసం భూనభోంతరాళాలు వెదుకు తున్నాయి ..
అరవై కేజీల నిశ్శబ్దమై
వెనుదిరిగి వచ్చి చెంత నిలిచి వెక్కిరిస్తున్ది..

హద్దులెరగని ఆరాటం,
పెల్లుబికే భావాలతో కలిసి
నోటికడ్డంగా పద మాలికలల్లుకుని
కవితల ముసుగులో
శుధ్ధ సావేరి ఆలాపిస్తుంది.

అయిదడుగుల శిల్పం కోసం కాదు
అరవయి కేజీల నిశ్శబ్దం కోసం కాదు
చన్దోబధ్ధ కావ్యం కోసం కాదు
ఆర్ధ్రత నిండిన పిలుపుకు
ఆశ్రయ మిచ్చే మనసు కోసమీ ఆరాటం..

చివరి వరకు నా ఈ పోరాటం..


========================================


aa manishi kOsam vetiki vEsaari -
jaarE kaalam peTTE kEkalu,
kalamlO ninDi kaagitaalu nimputunnaayi..
kavitalayi kErintalu koDutunnaayi

ayidu aDugula adbhuta paalaraati Silpam
edurugaa unnaa.. aardhrata ninDina
pilupulu, aasaantam duusuku pOtunnaayi...
prati dhvani kOsam bhuvanabhOntaraaLaalu
veduku tunnaayi ..
aravai kEjiila niSSabdamai
venudirigi nilici vikkiristunnaayi..

hadduleragani aaraaTam
nOTikaDDamgaa pada maalikalallukuni
kavitala musugulo
suddha saavEri aalaapistundi

ayidaDugula Silpam kOsam kaadu
aravayi kEjiila niSSabdam kOsam kaadu
aardhrata ninDina pilupuku
aaSraya miccE manasu kOsamii aaraaTam..

civari varaku naa ee pOraaTam..



.

ఎన్నాళ్ళు ?

ఎన్నాళ్ళీ వెదుకులాట ఎన్నేళ్ళీ విరహ బాధ
ఆ మనిషిక దొరికేనా.. ఈ బ్రతుకిక పండేనా

మౌన వృక్షానికి పూసిన
భావ కుసుమ పరిమళాలు ఆఘ్రాణిస్తూ..
జ్ఞాపకాల గాలి వానలొ
కళ్ళ కిటికీ తుంపరలను ఆస్వాదిస్తూ... !! ఎన్నాళ్ళీ

కరిగే కాలం ఈ కళ్ళలో
దాచిన ముళ్ళ పూలనేరుకుంటూ..
మనసు కొలనులో ఇమడని
కలల నృత్యాల సోయగాలు తలుచుకుంటూ... !! ఎన్నాళ్ళీ

గుండె గోడల మధ్య
యదార్ధ అగాధాలను కొలుచుకుంటూ..
బ్రతుకు అంచుల మీద
ఆశ హంసల రధాన్ని నడుపుకుంటూ ... !! ఎన్నాళ్ళీ

====================================


ennaaLLii vedukulaaTa ennELLii viraha baadha
aa manishika dorikEnaa.. ii bratukika panDEnaa

mouna vRkshaaniki puusina
bhaava kusuma parimaLaalu aaghraaNistuu..
jnaapakaala gaali vaanalo
kaLLa kiTikii tumparalanu aasvaadistuu... !! ennaaLLii

karigE kaalam ii kaLLalO
daacina muLLa puulanErukunTuu..
manasu kolanulO imaDani
kalala nRtyaala sOyagaalu talucukunTuu... !! ennaaLLii

gunDe gODala madhya
yadaardha agaadhaalanu kolucukunTuu..
bratuku ancula miida
aaSa hamsala radhaanni naDupukunTuu ... !! ennaaLLii

ఉదయం

చంద్రుడు ఒంటినిండా వెన్నెల పూసుకుని
చుక్కల రెప్పల గాలికి ఆరబెట్టుకుంటున్నాడు ..

ఆ చుక్కల ఈర్ష్య వెలుగులో,
సమయం చిక్కింది కదా అనేమో.. ఈ రోజు..
తనకై విప్పారిన కలువలని లెఖ్ఖించు కుంటున్నాడు ..

ముఖం మీద మచ్చ దాచుకుని కులుక్కుంటున్నాడు...

ఆ మురిపెం ఎంతసేపు ? ఉదయం దాకానేగా..


===================================

candruDu onTininDaa vennela puusukuni
cukkala reppala gaaliki aarabeTTukunTunnaaDu ..

aa cukkala iirshya velugulO,
samayam cikkindi kadaa anEmO.. ii rOju..
tanakai vippaarina kaluvalani lekhkhincu kunTunnaaDu ..

mukham miida macca daacukuni kulukkunTunnaaDu...

aa muripem entasEpu ? udayam daakaanEgaa..

నీ నిర్లక్ష్యం

నువు చూసింది నింగి కాదు
నీకై నిండిన నా ప్రేమ -- అది విరగదు
నీ లేత పాదాలు కందక
నువు నిల్చున్నది నా అరచేతిలో -- అది కంపించదు
అవి తారలు కాదు రాలడానికి
నీకై నా నిండిన కనుదోయి -- అవి రాలవు
నిను తాకిన గాలులు.. చెలీ
నా శ్వాశలు .. అవి ఆగవు -- నీకై అవి ఆగవు

ఇక పిల్లలు పెద్దలు పావురాళ్ళంటావా
ఎవరి బ్రతుకు వారిది. 
మన బ్రతుకులే ఒకరి కోసం ఒకరివి.. కాదంటావా ?

ముక్కలయిన నీ మనసు చూశావు గానీ
నిండిన కన్నులతో వాటినేరుకుంటున్న
నన్నెలా చూడలేదు ?

నీ గుండె నాకెప్పుడో ఇచ్చావుగా..
ఆ పగిలిన శబ్దం నీ గుండెది కాదు చెలీ
వెను తిరిగి అది నీకు చూపలేకే
ఈ నా పరుగు.. నీ నుండి దూరంగా
నీ మనసు ముక్కలు పొదువుకుంటూ
నా గుండె బీటలు కుట్టుకుంటూ..

http://anu-parimalam.blogspot.com/2009/02/blog-post_09.html naa  స్పందన

పాల మనసు

కలల సాగరాలన్నీ కలియ తిరిగి,
కంటి పల్లకీలో - రెప్పల రెక్కలార్చుకుంటూ,
చెక్కిళ్ళపై వాలిన ఆశ విహంగాలు,
అలిసి, పెదవి తెరల వెనక విశ్రమిస్తున్నాయి
ఒంటి కంటిన ఉప్పులు కడుక్కుంటున్నాయి
ఆ ఉప్పు తగిలిన పాల మనసు విరిగింది
ఆ శబ్దానికి అవి, తిరిగి పయన మయ్యాయి.. కవితలా !!

=======================


kalala saagaraalannii kaliya tirigi,
kanTi pallakiilO - reppala rekkalaarcukunTuu,
cekkiLLapai vaalina aaSa vihangaalu,
alisi, pedavi terala venaka viSramistunnaayi
onTi kanTina uppulu kaDukkunTunnaayi
aa uppu tagilina paala manasu virigindi
aa Sabdaaniki avi, tirigi payana mayyaayi kavitalaa

కాలంతో కసరత్తు

ఆకాలమేలరా ననుజేర రాదూ
ఆనాటి ఆనవ్వు తిరిగేల రాదూ

పగలంత ముసుగేసి సాయాలు లేచినా
రాత్రేమొ రాకుండ ఉందేమొ చూసినా
ఈ రాత్రి కాపేసి భారంగ తూలినా
తెల్లార బోదంటు ఆశగా చూసినా ! ... ఆకాలమేలరా

నేనీడ భోరంటు శోకాలు పెట్టినా
టెంకాయ నీకంటు లంచాలు చూపినా
పెద్దగా గొంతెత్తి బెదిరించి చూసినా
వేనోళ్ళ కాలాన్ని ప్రార్ధించి చూసినా ! .. ఆకాలమేలరా

ఈ చేతి గడియారమాచేతికెట్టినా
తీసేసి కొన్నాళ్ళు పారేసిచూసినా
గోడమీదన దాన్ని తిరగేసి ఉంచినా
లోనున్న ఆసెల్లు పీకేసి చూసినా ! ... ఆకాలమేలరా

సామ దాన బేధ దండాలు వాడినా
పారిపోయిన ఘడియ గీతాలు పాడినా
ఆకాలమేమైన ఈదరిదాపు రాలేదు
ఉన్న కాలము కూడ చూస్తుండగా బాయె ! .. ఆకాలమేలరా


aakaalamElaraa nanujEra raaduu
aanaaTi aanavvu tirigEla raaduu

pagalanta musugEsi saayaalu lEcinaa
raatrEmo raakunDa undEmo cuusinaa
ii raatri kaapEsi bhaaramga tuulinaa
tellaara bOdanTu aaSagaa cuusinaa ! ... aakaalamElaraa

nEniiDa bhOranTu SOkaalu peTTinaa
Tenkaaya niikanTu lancaalu cuupinaa
peddagaa gontetti bedirinci cuusinaa
vEnOLLa kaalaanni praardhinci cuusinaa ! .. aakaalamElaraa

ii cEti gaDiyaaramaacEtikeTTinaa
tiisEsi konnaaLLu paarEsicuusinaa
gODamiidana daanni tiragEsi uncinaa
lOnunna aasellu piikEsi cuusinaa ! ... aakaalamElaraa

saama daana bEdha danDaalu vaaDinaa
paaripOyina ghaDiya giitaalu paaDinaa
aakaalamEmaina iidaridaapu raalEdu
unna kaalamu kuuDa cuustunDagaa baaye ! .. aakaalamElaraa

నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

వెన్నెల పంచే వాడొస్తాడని, తన చాయలు వెదుకుతు దరికొస్తాడని,
మురుగు గుంటలో మెలికలు తిరిగిన
కలువ పువ్వులా ఉంది నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

బీటలు వారిని నోటిని తెరిచీ, మోరని ఎత్తి నింగిని చూస్తూ
సుధలను నింపే మబ్బులకోసం, కంటి నీటినీ గాలికొదిలిన
బీడు భూమిలా ఉంది నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

తాదాత్మ్యత చెంది, తరుణము ఎరగక తలకిందులుగా తపస్సు చేస్తూ
తను ఎప్పటికీ జారనను కునే చూరు మీద చేరిన
వాన చినుకులా ఉంది నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

vennela pancE vaaDostaaDani, tana chaayalu vedukutu darikostaaDani,
murugu gunTalO melikalu tirigina
kaluva puvvulaa undi naa niriikshaNa -- niikOsam

biiTalu vaarini nOTini tericii, mOrani etti ningini cuustuu
sudhalanu nimpE mabbulakOsam, kanTi niiTinii gaalikodilina
biiDu bhuumilaa undi naa niriikshaNa -- niikOsam

taadaatmyata cendi, taruNamu eragaka talakindulugaa tapassu cEstuu
tanu eppaTikii jaarananu kunE cuuru miida cErina
vaana cinukulaa undi naa niriikshaNa -- niikOsam

శాంతి కపోతం

ఊసులు చెప్పిన నీ కళ్ళు, నన్ను మరిచాయా ?
మరెందుకు మౌనంగా ఉన్నాయి ?
కోటలు దాటిన మన మాటలు, ఇపుడు బెదిరాయా ?
మరెందుకు ఆ గిరిలోనే ఆగాయి ?
ప్రతి క్షణం రేగిన అలకలు, అవీ అలిగాయా? ఎందుకు?
సద్దుకు పోతూ కనుమరుగయ్యాయి ?
సరసాలు సరాగాలు సాంత్వనలు, సద్దుమణిగాయి ఎందుకు ?
సమాధానాలు వెదకాలనా ?

ఏమో అవిలేక నేను నేను కాదు... నాలో నేను లేను

రణగొణ ధ్వనులు, రక్త పాతాల మధ్య
తను పెట్టే కేకలు తనకే వినపడని
శాంతి కపోతంలా... నా బ్రతుకు !


uusulu ceppina nii kaLLu, nannu maricaayaa ?
marenduku mounamgaa unnaayi ?
kOTalu daaTina mana maaTalu, ipuDu bediraayaa ?
marenduku aa girilOnE aagaayi ?
prati kshaNam rEgina alakalu, avii aligaayaa? enduku?
sadduku pOtuu kanumarugayyaayi ?
sarasaalu saraagaalu saantvanalu, saddumaNigaayi enduku ?
samaadhaanaalu vedakaalanaa ?

EmO avilEka nEnu nEnu kaadu... naalO nEnu lEnu

raNagoNa dhvanulu, rakta paataala madhya
tanu peTTE kEkalu tanakE vinapaDani
Saanti kapOtamlaa... naa bratuku !

ప్రతిదిన భాగోతం

తెల్లారిన తొందరలో
తూర్పు కొండల మీద చంద్రుడు,
అలసిన కళ్ళతో తన్నిన సింధూరం !

రేరాజు వీడిన విరహంలో, ప్రకృతి
జార్చిన చీకటి వలువలు -
కనుల ముందు పరిచిన అందం !

తనని కాపాడే గడబిడలో,
నేల కప్పిన పొగమంచు తెరలు
హరితాంకురాలపై రాలి పడిన
స్వేద ముత్యపు బిందువులు ..

చెలికాడి వత్తాసుగా కన్ను గీటిన తారలు.

వీరి శృంగారం పగలై గుప్పుమంది
అందుకే సూర్యుడు మండిపడుతున్నాడు

చంద్రుడు కనబడకుండా
తారలతో కలిపి ఖైదు చేశాడు
పొగమంచు తెరలు దాచేశాడు
ఒలికిన సింధూరం తుడిచేశాడు
దొరికిన సాక్ష్యాలు సర్దుకుంటున్నాడు

ఎవరికి విన్నవిద్దామనో
ఈ తోడుదొంగల ప్రతిదిన భాగోతం

tellaarina tondaralO
tuurpu konDala miida candruDu,
alasina kaLLatO tannina sindhuuram !

rEraaju viiDina virahamlO, prakRti
jaarcina ciikaTi valuvalu -
kanula mundu paricina andam !

tanani kaapaaDE gaDabiDalO,
nEla kappina pogamancu teralu
haritaankuraalapai raali paDina
svEda mutyapu binduvulu ..

celikaaDi vattaasugaa kannu giiTina taaralu.

viiri SRngaaram pagalai guppumandi
andukE suuryuDu manDipaDutunnaaDu

candruDu kanabaDakunDaa
taaralatO kalipi khaidu cESaaDu
pogamancu teralu daacESaaDu
olikina sindhuuram tuDicESaaDu
dorikina saakshyaalu sardukunTunnaaDu

evariki vinnaviddaamanO
ii tODudongala pratidina bhaagOtam

నీ ప్రేమకై ...

నీ ఊహల నీడల మాటున
ఆ ఊసులు కూర్చిన స్వరమున
నా రోదన గాధను పాటగ
నీ తోడు కోరకై పాడనా

నీ జ్ఞాపకాల కలము చేసిన
గుండె గాయము మానునా
నీ తోడు కోసం మనసు పెట్టిన
ఈ రుధిర ధారలు ఆగునా !! ... నీ ఊహల

నా పాట ఈరోజు సావేరిగా సాగె
నీకోసమర్ధించు వరాళి గా మారే
నా ప్రేమ పైనీకు కినుకెందుకే దేవి
వ్యధనుండి నాకింక ముక్తెప్పుడే దేవి !! .. నీ ఊహల

nii uuhala niiDala maaTuna
aa uusulu kuurcina svaramuna
naa rOdana gaadhanu paaTaga
nii tODu kOrakai paaDanaa

nii jnaapakaala kalamu cEsina
gunDe gaayamu maanunaa
nii tODu kOsam manasu peTTina
ii rudhira dhaaralu aagunaa !! ... nii uuhala

naa paaTa iirOju saavErigaa saage
niikOsamardhincu varaaLi gaa maarE
naa prEma painiiku kinukendukE dEvi
vyadhanunDi naakinka mukteppuDE dEvi !! .. nii ఉఉహాల

http://pruthviart.blogspot.com/2009/02/blog-post_6518.html కు నా స్పందన

ఎవరీమె?

నీడలా నాతోనే ఉంటూ గాధలన్నీ వింటుంది
నాతో కలిసి గతాన్ని తోడుతుంది
పరిచి నిస్పృహల్లో ఆరేస్తుంది
గడిచే కాలాన్ని విడిచే నిట్టూర్పులనీ
నాతో సమంగా అనుభవిస్తుంది.

నిండిన కళ్ళతో మసకబారిన నా ప్రస్తుతాన్ని
విడమరిచి విశదీకరిస్తుంది విశ్రాంతినిస్తుంది
విడిన బంధాలని, విగత భావాలని
వక్రించిన విధి విధానాన్ని
నాకై విశ్లేషిస్తుంది ఊరటనిస్తుంది

అర్ధం కాని బ్రతుకు నిజాల్ని
ప్రతిధ్వనించే మౌన గీతాల్ని
తిరిగి ప్రశ్నిచే ఆవేదన క్షణాల్ని
ఆకళింపు చేస్తుంది, ఒద్దన్నా
మరోసారి అనుభంవంలోకి తెస్తుంది.

ఆశ దీపానికి చేతులడ్డు పెట్టి
ఆవలి తీరం చూపిస్తుంది
నా చీకట్లు తనలో ఇముడ్చుకుంటుంది
ఒకోసారి నా అస్థిత్వమే తనవుతుంది

ఈరోజెందుకో, కోరిచేరిన తను
కసిరి జారిపోయింది, గాయపడ్డట్టుంది,
తనకంటూ ఒక గుర్తింపు కోరినట్టుంది
గోడమీద తన నీడకోసం
ఆప్యాయంగా తడుముకుంటుంది

తనులేని నేను నాకేమవ్వను?
నేనుకాని నేను తనకేమవ్వను ?

పాపం నా ఏకాంతం. ఈరోజు ఒంటరయ్యింది.


niiDalaa naatOnE unTuu gaadhalannii vinTundi
naatO kalisi gataanni tODutundi
parici nispRhallO aarEstundi
gaDicE kaalaanni viDicE niTTuurpulanii
naatO samamgaa anubhavistundi.

ninDina kaLLatO masakabaarina naa prastutaanni
viDamarici viSadiikaristundi viSraantinistundi
viDina bandhaalani, vigata bhaavaalani
vakrincina vidhi vidhaanaanni
naakai viSlEshistundi uuraTanistundi

ardham kaani bratuku nijaalni
pratidhvanincE mouna giitaalni
tirigi praSnicE aavEdana kshaNaalni
aakaLimpu cEstundi, oddannaa
marOsaari anubhamvamlOki testundi.

aaSa diipaaniki cEtulaDDu peTTi
aavali tiiram cuupistundi
naa ciikaTlu tanalO imuDcukunTundi
okOsaari naa asthitvamE tanavutundi

iirOjendukO, kOricErina tanu
kasiri jaaripOyindi, gaayapaDDaTTundi,
tanakanTuu oka gurtimpu kOrinaTTundi
gODamiida tana niiDakOsam
aapyaayamgaa taDumukunTundi

tanulEni nEnu naakEmavvanu?
nEnukaani nEnu tanakEmavvanu ?

paapam naa Ekaantam. iirOju onTarayyindi.

ఆత్మీయత

కంటి గానుగనుండి కలల సారాన్ని ఆస్వాదిస్తూ
సాగే నీడకు నిర్లిప్త ప్రేక్షకుడిగా
బంగారు ఇసుక తిన్నెలకు ఆరాధకుడిగా
అలల దాగుడు మూతలకు ఆటవస్తువై
ఆప్యాయత కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను
నిలవని అడుగు జాడల్లో ఆత్మీయత వెదుక్కుంటున్నాను


kanTi gaanuganunDi kalala saaraanni aasvaadistuu
saagE niiDaku nirlipta prEkshakuDigaa
bangaaru isuka tinnelaku aaraadhakuDigaa
alala daaguDu muutalaku aaTavastuvai
aapyaayata kOsam eduru cuustunnaanu
nilavani aDugu jaaDallO aatmiiyata వేడుక్కున్తున్నాను !!