గుండె గుడి

మనసు కొండ మీది మందారాన్ని
పూజ వస్తువుగానే పొదువుకున్నాను..
నిరీక్షణలో కరిగిపోయిన కాలాన్ని
నీరాజనంగానే అద్దుకున్నాను...

నిన్ను కోరిన మనసు మధనను
ప్రసాదమంటూ సమాధానపడ్డాను..
తపన మిగిలిన తడికన్నులను
నిర్మాల్యమని తృప్తిపడ్డాను..

మాటల గారడీలో
పెదవుల వెనక నలిగిన నిజాలనూ..
ఎదురు చూసిన రెప్ప చూరుల
వెంట ఆవిరయిన ఆశ క్షణాలనూ..
గోటి మొనతో మీటి..

గుండె గుడిలో వెలిసిన దేవతకు
మంగళహారతి అనుకున్నాను.

వేటగాడినా.. ?

ఇక నేనేం చెప్పను

నేనింకేం చెయ్యను ..

ఆక్రోశం కవితలో ఉప్పొంగుతుంది

ఆరాటమా పదాల్లో నుంచు తొణుకుతుంది.

ఆ రెప్పల అలికిడి నా అధరాలనొణికిస్తుంది..

నా మనసు మొక్క మనుగడ కోసం

చేదు జ్ఞాపకాల అనుభవాలు ఆ ముళ్ళు.

మనసు నిండిన ముళ్ళు నా లోనే దాచిపెట్టి

మధురంగా ..నీకోసం..తలయెత్తి పూసిన

నా ఆశ గులాబీలవి.. నా రుధిర జ్ఞాపికలవి

అవును కేవలం నీకోసం.. విధినేమనను ?

నా ముళ్ళపైనే నీ కళ్ళు.. 

నీ మునివేళ్ళపైనే నా ముళ్ళు..

నీ నా ల బేధాలున్నాయని

ఇంకా మన మధ్య ఉంటాయని అనుకోలేదు

నీ నవ్వులు, ఆ మధుర భావాలు, ఊసులు

నా మది గాయాలకు నవనీతాలు కావూ .. ?

నీవన్నీ నావనుకున్నా.. నేనే నీవాడనుకున్నా

ఆ నవ్వులు నీవంటావా ... ? అబ్బా..

ఇప్పుడే నా మనసు మీద మరో ముల్లు

మొలిచింది.. గుండెకు గుచ్చుకుంది..

చూశావా.. నీకోసం. మరో ఎర్ర గులాబీ పూసింది ?

వేటగాడినా.. ? 

నిన్ను నా ఊహల్లో నింపుకుంటూ..

గుండె గాయాలు పూడ్చుకుంటూ..

నీ బాటన గులాబీలు పరుచుకుంటూ..

విధి వెల్లువలో కొట్టుకు పోతున్న .. 

పండుటాకును నేను... 

నీ చెలిమి కోసం ఎదురు చూస్తున్న 

చకోరాన్ని నేను..

నా కంటి స్వాతి చినుకులు గుండెల్లో

దాచుకుని.. నీకోసం ముత్య మవుతున్న

ఆలు చిప్పను నేను.

నీకై గులాబీలు పూయిస్తున్నా 

నా గత జ్ఞాపకాల కంపను నేను..

పరిమళం గారు రాసిన కవితకు నా స్పందన

http://anu-parimalam.blogspot.com/2009/03/blog-post_30.html

స్వార్ధ సంగీతం

స్వేచ్చకోసం..

వెదురు గుండెల గాయాపు ఘోషను వింటూ.. 

మధురమంటాం.. వేణు నాదమంటాం..

కన్నులు మూసి ఆస్వాదిస్తాం.

స్వేచ్చకోసం..

గంట లోలకపు బరువు అరుపులు వింటూ .. 

పవిత్రమంటాం .. ఘంటారావమంటాం

చేతులు మోడ్చి ప్రార్ధన చేస్తాం.

స్వేచ్చకోసం..

ఘజ్జలొ చిక్కిన గోళీ కేకలు వింటూ.. 

తలలాడిస్తాం.. రవళులు అంటాం

కదాన్ని కలిపి నాట్యం చేస్తాం.

స్వార్ధంకోసం..

తొలిచిన గుండెల తంత్రులు మీటి .. 

తన్మయులవుతాం .. విణాగానమంటాం

కృతులను చేర్చి కృతార్ధులవుతాం.

స్వార్ధంకోసం..

కాల్చిన తోలును కర్రతొ బాది..

గంతులు వేస్తాం.. ఢంకానినాదమంటాం

గొంతులు కలిపి గీతాలంటాం.

శిశుర్వేత్తి పశుర్వేత్తి వేత్తి గానరసం ఫణిః

నిజమే.. కానీ..

వాటి గాయాలకి .. చెమర్చే కళ్ళెన్నీ ?

క్షమించవూ...

తప్పెవరిదైనా చెలీ తపనిద్దరిదీ
తగువేదైనా సఖీ మధనిద్దరిదీ..

కదిలే పాదాల మధ్య పెరిగే దూరాలు మనవే
రగిలిన వాగ్యుద్ధాల మధ్య నలిగే హృదయాలూ మనవే
మూగ బాసల సంభాషణల్తో నిండిన అగాధాలు మనవే
కనుసన్నల సంజాయిషీలలో పెరిగిపోయిన అపోహలూ మనవే ! .. తప్పెవరిదైనా...

అలిగి అటు తిరిగిన నేత్రాల్లో పొగిలే చలమలూ మనవే
విరిగిన పెదవుల సందుల్లో వంగిన భావాలూ మనవే
కఠినత ముసుగుల మరుగున కరిగిన నవనీతాలూ మనవే
మన కలల ఖైదుల్లో జీవిత బందీలూ మనమే! .. తప్పెవరిదైనా...

మనమల్లుకున్న స్పర్ధల సాలె గూళ్ళల్లో
బరువెక్కిన గుండెలు వేళ్ళాడాల్సిందేనా ?
మనం కట్టుకున్న దర్పాల కోటబురుజుల్లో
బందీగా భావాలిలా పతనమనాల్సిందేనా ? ! .. తప్పెవరిదైనా...

తప్పులు పట్టే తత్వాన్నొదిలి
ఒప్పును చెయ్యగ పరుగున చేరా
అక్కున చేర్చగ చేతులు చాచి
రెక్కలు గట్టుకు దగ్గిర వాలా ! .. తప్పెవరిదైనా...

పాల మనసు

కలల సాగరాలన్నీ కలియ తిరిగి,
కంటి పల్లకీలో - రెప్పల రెక్కలార్చుకుంటూ,
చెక్కిళ్ళపై వాలిన ఆశ విహంగాలు,
అలిసి, పెదవి తెరల వెనక విశ్రమిస్తున్నాయి
ఒంటి కంటిన ఉప్పులు కడుక్కుంటున్నాయి
ఆ ఉప్పు తగిలిన పాల మనసు విరిగింది
ఆ శబ్దానికి అవి, తిరిగి పయన మయ్యాయి.. కవితలా !!

=======================


kalala saagaraalannii kaliya tirigi,
kanTi pallakiilO - reppala rekkalaarcukunTuu,
cekkiLLapai vaalina aaSa vihangaalu,
alisi, pedavi terala venaka viSramistunnaayi
onTi kanTina uppulu kaDukkunTunnaayi
aa uppu tagilina paala manasu virigindi
aa Sabdaaniki avi, tirigi payana mayyaayi kavitalaa

నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

వెన్నెల పంచే వాడొస్తాడని, తన చాయలు వెదుకుతు దరికొస్తాడని,
మురుగు గుంటలో మెలికలు తిరిగిన
కలువ పువ్వులా ఉంది నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

బీటలు వారిని నోటిని తెరిచీ, మోరని ఎత్తి నింగిని చూస్తూ
సుధలను నింపే మబ్బులకోసం, కంటి నీటినీ గాలికొదిలిన
బీడు భూమిలా ఉంది నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

తాదాత్మ్యత చెంది, తరుణము ఎరగక తలకిందులుగా తపస్సు చేస్తూ
తను ఎప్పటికీ జారనను కునే చూరు మీద చేరిన
వాన చినుకులా ఉంది నా నిరీక్షణ -- నీకోసం

vennela pancE vaaDostaaDani, tana chaayalu vedukutu darikostaaDani,
murugu gunTalO melikalu tirigina
kaluva puvvulaa undi naa niriikshaNa -- niikOsam

biiTalu vaarini nOTini tericii, mOrani etti ningini cuustuu
sudhalanu nimpE mabbulakOsam, kanTi niiTinii gaalikodilina
biiDu bhuumilaa undi naa niriikshaNa -- niikOsam

taadaatmyata cendi, taruNamu eragaka talakindulugaa tapassu cEstuu
tanu eppaTikii jaarananu kunE cuuru miida cErina
vaana cinukulaa undi naa niriikshaNa -- niikOsam

శాంతి కపోతం

ఊసులు చెప్పిన నీ కళ్ళు, నన్ను మరిచాయా ?
మరెందుకు మౌనంగా ఉన్నాయి ?
కోటలు దాటిన మన మాటలు, ఇపుడు బెదిరాయా ?
మరెందుకు ఆ గిరిలోనే ఆగాయి ?
ప్రతి క్షణం రేగిన అలకలు, అవీ అలిగాయా? ఎందుకు?
సద్దుకు పోతూ కనుమరుగయ్యాయి ?
సరసాలు సరాగాలు సాంత్వనలు, సద్దుమణిగాయి ఎందుకు ?
సమాధానాలు వెదకాలనా ?

ఏమో అవిలేక నేను నేను కాదు... నాలో నేను లేను

రణగొణ ధ్వనులు, రక్త పాతాల మధ్య
తను పెట్టే కేకలు తనకే వినపడని
శాంతి కపోతంలా... నా బ్రతుకు !


uusulu ceppina nii kaLLu, nannu maricaayaa ?
marenduku mounamgaa unnaayi ?
kOTalu daaTina mana maaTalu, ipuDu bediraayaa ?
marenduku aa girilOnE aagaayi ?
prati kshaNam rEgina alakalu, avii aligaayaa? enduku?
sadduku pOtuu kanumarugayyaayi ?
sarasaalu saraagaalu saantvanalu, saddumaNigaayi enduku ?
samaadhaanaalu vedakaalanaa ?

EmO avilEka nEnu nEnu kaadu... naalO nEnu lEnu

raNagoNa dhvanulu, rakta paataala madhya
tanu peTTE kEkalu tanakE vinapaDani
Saanti kapOtamlaa... naa bratuku !

కన్నీళ్ళు

కలగంటున్న యెదగల హితుడవు
వలదంటున్నా కదలని తపనవు
వ్యర్ధం అన్నా వదలని గోడువి
అభ్యర్ధనకూ కరగని వాడివి

హృదయం ఉన్నా పంచగ లేనని
పరిమితులేవో నాకూ గలవని
చెప్పిన మాటలు పెడచెవి పెడితివి
ఇచ్చిన అలుసును తప్పుగ చూస్తివి

ఇప్పుడు చూడు ఏమయ్యిందో
కురులే ఉరిగా బిగిసిన కంఠం
బంగరు బహుమతె నీ బలి పీఠం
నా చెక్కిలి నేర్పెను నాకో పాఠం

ప్రేమే నాపై నిజముగ ఉంటే
చేసిన వినతులు నువ్వే వింటే
ప్రాణం నీకు మిగిలుండేది
బ్రతుకున హితుడుగ ఉండేవాడివి

నా కన్నీళ్ళు నిను తేలేవు
అదితెలిసినా ఈనీళ్ళు

http://pruthviart.blogspot.com/2009/01/blog-post_29.html కు నా స్పందన.

ఎన్నని చెప్పను

చక్కని నల్లని కన్నుల లోపల
చిక్కిన చెల్లని ఆశలు ఎన్నో
కప్పిన తలపుల మబ్బుల లోపల
చెక్కిలి తడిపిన చిక్కులు ఎన్నో

తప్పిన గుండెల చప్పుడు లోపల
డస్సిన ఆతృత కేకలు ఎన్నో
చెప్పిన నిజముల లెక్కల లోపల
ఎగిరిన చెక్కిలి తుంపర లెన్నో

వేదన మంటల వేడికి లొంగి
వెళ్ళని భావన కవితలు ఎన్నో
చచ్చినా చెరగని పచ్చల చిత్రాలై
గుండె గోడలెక్కిన మన గాధలెన్నో

వీటన్నిటికి నేనే సాక్ష్యమంటూ
వెచ్చగా కారేటి ఆశల ధారలెన్నో

ఎన్నని చెప్పను నేస్తం ? !!

కొత్త జగతికి పునాదులేద్దాం

కన్నీళ్ళను తుడిచేసినా
చిరునవ్వులు పూయించినా
రహదారిన నడిపించినా
నీ కోసం కాదది నేస్తం

నీ కష్టం చూసి చెమరే కళ్ళివి
ఆ బాధను తెలిసి పగిలే ఎదయిది
నాన్న అన్నల ప్రేమల కన్నా
సడలక అల్లిన స్నేహమిది

గతమని బేలగ సద్దుకుపోకు
రుణమని చేతులు దులుపుకు పోకు
చీలికలయ్యే నీ బ్రతుకును చూస్తూ
చింతను ఒదిలి ఏల మనగల?

ఆరేదీపానికి అడ్డుగు పెట్టిన
చేతులు నెట్టుక్కు పక్కకు పోకు
స్నేహం అర్ధం తెలిసిన మనుషులు
కోటికి ఒక్కడు లేని జగతిది

మంటలొ నిన్ను ఒదిలై అంటె
వింటానని నీ కెంతటి ఆశ ?
నీ నీడను గుండెలొ నింపినవాడిని
వదిలై అంటే ఏమైపోను ?

ముత్యము వంటి నిన్ను ఒంటరిగ
పందుల ముందు ఒదలను నేస్తం
చేయిని కలిపి నాతో నడువు
కొత్త జగతికి పునాదులేద్దాం !!

శృతి గారి "వెళ్ళిపో నేస్తం " కవితకు నా స్పందన
http://manaanubhoothulu.blogspot.com/2008/12/blog-post_7433.html


kanneeLLanu tuDicEsinaa
cirunavvulu puuyincinaa
rahadaarina naDipincinaa
nee kOsam kaadadi nEstam

nee kashTam cuusi cemarE kaLLivi
aa baadhanu telisi pagilE edayidi
naanna annala prEmala kannaa
saDalaka allina snEhamidi

gatamani bElaga saddukupOku
ruNamani cEtulu dulupuku pOku
ciilikalayyE nee bratukunu cuustuu
cintanu odili Ela managala?

aarEdeepaaniki aDDugu peTTina
cEtulu neTTukku pakkaku pOku
snEham ardham telisina manushulu
kOTiki okkaDu lEni jagatidi

manTalo ninnu odilai anTe
vinTaanani nee kentaTi aaSa ?
nee neeDanu gunDelo nimpinavaaDini
vadilai anTE EmaipOnu ?

mutyamu vanTi ninnu onTariga
pandula mundu odalanu nEstam
cEyini kalipi naatO naDuvu
kotta jagatiki punaadulEddaam !!

కాసే దమ్మీగుండెలకుంది

కార్గిల్‌ గుండెలొ చిందిన రక్తపు
మరకలు ఇంకా చెరగనెలేదు
ముంబాఇ వీదిలొ పేలిన బాంబుల
ప్రతిధ్వనులింకా అణగట్లేదు

గాయంపైనా కారమద్దుతు
నపుంసకత్వము ఎత్తిచూపుతు
అమాయక జనాల్ని అంతంచేసే
వికృతచేస్ఠులు ఎదురు నిలిస్తే

శాంతి పేరుతో చేతులు కట్టి
రెండో చెంపను వారికి చూపే
రాజకీయపు నిర్వీర్యతలో
ఎంతకాలమీ అణిగిన బ్రతుకులు ?

చంద్రుని పైన జెండా పెట్టాం
పైరేట్టు షిప్పును మట్టం చేశాం
అంటూ గంతులు వేసేస్తున్నాం
బాంబుల బెడ్డుపై నిదురిస్తున్నాం

తళతళలాడే తుపాకులుండీ
తలలు తీయగల సైన్యం ఉండీ
బరితేగించిన మత పిశాచులను
మసిగా మార్చే తరుణం రాదే ?

స్వతంత్రమొచ్చీ భయంగ బ్రతికే
బానిస బ్రతుకులు మనకిక వద్దు
శాంతి మంత్రము తాతకు వదిలి
భద్ర కాళివై బయటకు కదులు

సుబాసు బోసు భగత్‌ సింగుల
ఉడుకు రక్తము మనలో ఉంది
అందిన కత్తిని ఒడిసి పట్టుకుని
ముష్కర తలలను కసిగా తీద్దాం

తల్లిని తమ్ముని కాపాడెందుకు
నేతల సలహాలక్కరలేదు
పిచ్చిదొ మంచిదొ కత్తొకటియ్యి
కాసే దమ్మీగుండెలకుంది


kaargil gunDelo cindina raktapu
marakalu inkaa ceraganelEdu
mumbaai veedilo pElina baambula
pratidhvanulinkaa aNagaTlEdu

gaayampainaa kaaramaddutu
napumsakatvamu etticuuputu
amaayaka janaalni antamcEsE
vikRtacEsThulu eduru nilistE

Saanti pErutO cEtulu kaTTi
renDO cempanu vaariki cuupE
raajakeeyapu nirveeryatalO
entakaalamee aNigina bratukulu ?

candruni paina jenDaa peTTaam
pairETTu shippunu maTTam cESaam
anTuu gantulu vEsEstunnaam
baambula beDDupai niduristunnaam

taLataLalaaDE tupaakulunDii
talalu teeyagala sainyam unDii
baritEgincina mata piSaaculanu
masigaa maarcE taruNam raadE ?

swatantramoccii bhayamga bratikE
baanisa bratukulu manakika vaddu
Saanti mantramu taataku vadulu
kraanti padhamlO bayaTaku kadulu

subaasu bOsu bhagat singula
uDuku raktamu manalO undi
andina kattini oDisi paTTukuni
mushkara talalanu kasigaa teeddaam

tallini tammuni kaapaaDenduku
nEtala salahaalakkaralEdu
piccido mancido kattokaTiyyi
kaasE dammeegunDelakundi

మౌనం

మాటలు పెదవులు దాటకపోతే
తలపులు మదిలో లేవని కాదు
ఆశను ముఖతా తెలుపకపోతే
యెదలో అలజడి లేదని కాదు
భావము బయటకు పెగలకపోతే
భారము హృదిలో లేదని కాదు

రగిలిన గాయం మానేటందుకు
కాలం నదిలో అడ్డమీదుతూ
మౌనం మందును మనసుకు పులిమి
ముందుకు సాగే పయనం నాది

ఓపిక పట్టే సమయం లేదు
ఆవలి తీరం దరిలో లేదు
ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసే అలలకు
భయపడి ఆగే తరుణం కాదు

మౌనం మందును మనసుకు పులిమి
ఆగక సాగే పయనం నాది


maaTalu pedavulu daaTakapOtE
talapulu madilO lEvani kaadu
aaSanu mukhataa telupakapOtE
yedalO alajaDi lEdani kaadu
bhaavamu bayaTaku pegalakapOtE
bhaaramu hRdilO lEdani kaadu

ragilina gaayam maanETanduku
kaalam nadilO aDDameedutuu
mounam mandunu manasuku pulimi
munduku saagE payanam naadi

Opika paTTE samayam lEdu
aavali teeram darilO lEdu
ukkiri bikkiri cEsE alalaku
bhayapaDi aagE taruNam kaadu

mounam mandunu manasuku pulimi
aagaka saagE payanam naadi

గతం ఒడ్డు

గతం ఒడ్డున
ఏకాంతం తో నా నడక

ఏకాంతం ఎంత భారమో
అడుగుల గుర్తులు
లోతుగా కనిపిస్తున్నాయి

గతం నుండి కలలు
అలలై కాళ్ళు తడుపుతున్నాయి
ఆ గుర్తుల్ని తనలో
ఆబగా కలుపుకుంటున్నాయి

ప్రస్తుతం కాళ్ళ క్రిందినించి
కరిగి జారిపోతుంది
ఒక్క క్షణం ఆగుతాను
కాలం వేడికి కాళ్ళు ఆరిపోతాయి
కల కనుమరుగవుతుంది
కాళ్ళక్రింద మరో ప్రస్తుతం

నా అస్థిత్వపు గురుతులు
వెనక ఒదులుకుంటూ
ఆరే కాళ్ళను చూసుకుంటూ
ఏకాంతం తో నా నడక
తిరిగి మొదలవుతుంది

కలలు ఆగవు
కాలం ఆగదు
కాళ్ళూఅగవు
ఏది ఆగినా
రుణం తీరినట్లే


gatam oDDuna
Ekaantam tO naa naDaka

Ekaantam enta bhaaramO
aDugula gurtulu
lOtugaa kanipistunnaayi

gatam nunDi kalalu
alalai kaaLLu taDuputunnaayi
aa gurtulni tanalO
aabagaa kalupukunTunnaayi

prastutam kaaLLa krindininci
karigi jaaripOtundi
okka kshaNam aagutaanu
kaalam vEDiki kaaLLu aaripOtaayi
kala kanumarugavutundi
kaaLLakrinda marO prastutam

naa asthitvapu gurutulu
venaka odulukunTuu
aarE kaaLLanu cuusukunTuu
Ekaantam tO naa naDaka
tirigi modalavutundi

kalalu aagavu
kaalam aagadu
kaaLLuaagavu
Edi aaginaa
ruNam teerinaTlE

నివాళి

యోధుల అస్తుల పునాది మీద
కదలక నిలిచే భవంతి మనది
వీర గాధలను ఉగ్గు పాలతొ
తాగి పెరిగిన సంతతి మనది
అమరులు వదిలిన శ్వాసలు కలిసిన
గాలులు వీచే చందన వనమిది
ఎందరొ వీరులు ప్రాణములొగ్గి
బిక్షగ పెట్టిన స్వేచ్చా తలమిది

అందరమొకటై గద్గద స్వరముతొ
చేతులు మోడ్చి అవనత శిరముతొ
అమరులకిచ్చే అశృ నివాళిది


yOdhula astula punaadi meeda
kadalaka nilicE bhavanti manadi
veera gaadhalanu uggu paalato
taagi perigina santati manadi
amarulu vadilina Swaasalu kalisina
gaalulu veecE candana vanamidi
endaro veerulu praaNamuloggi
bikshaga peTTina svEcchaa talamidi

andaramokaTai gadgada swaramuto
cEtulu mODci avanata Siramuto
amarulakiccE aSR nivaaLidi

జో బోలే సొనెహాల్‌

అల్లా పేరుతో గులాము లవుతూ
కల్లా కపటం ఎరుగని వారిని
హలాలు చేసి కుషీగ తిరిగే
మతం ముసుగులో శవాలు వీళ్ళు

కాషాయాన్ని ఖద్దరు బ్రతుకుని
నమ్మిన జనులకు నరకాన్నిస్తూ
కసాయి పనుల్లో నిషాను వెదుకే
మనసు చచ్చిన బండలు వీళ్ళు

జహాను నుండి రిహాను కోరుతూ
ఐదు పొద్దులా ఖురాను చదువుతూ
జిహాదు పేరుతొ తమలో ఖుదాని చంపిన
మెదడు కుళ్ళిన క్రూరులు వీళ్ళు

భారతీయులు సహోదరులని
జన్మ భూమి ఇది కన్న తల్లని
బాసలు చేసి తెగించి తిరిగే
తల భ్రమించిన పురుగులు వీళ్ళు

తమ్ముణ్ణంటు ఇంట్లో చేరి
తల్లిని చెల్లిని తా*చే కుళ్ళును
చచ్చిన సిపాయి నెత్తురు సాక్షిగ
ప్రక్షాళించే సమయం ఇప్పుడు
చిందిన రక్తపు మరకల ఆన
అంతం చేసే తరుణం ఇప్పుడు

మరిగే రక్తపు తుపాకులివిగో
మండే గుండెల ఫిరంగులివిగో
కసితో కాగి నిప్పులు కురిశే
ఆసీర్వాదపు అణుబాంబిదిగో

భద్ర కాళివై వీరభద్రుడై
రక్కసి మూకల వేటను సలుపు
ఎగిరే తలలే అర్చన నీకు
చిందే రక్తమే గంధము నీకు
మండె గుండెలు హారతి నీకు
అందరి వేదన ధూపం నీకు
నిండిన కన్నులే తర్పణ నీకు

జో బోలే సొనెహాల్‌
హల్లా బోల్ !

allaa pErutO gulaamu lavutuu
kallaa kapaTam erugani vaarini
halaalu cEsi kusheega tirigE
matam musugulO Savaalu veeLLu

kaashaayaanni khaddaru bratukuni
nammina janulaku narakaannistuu
kasaayi panullO nishaanu vedukE
manasu caccina banDalu veeLLu

jahaanu nunDi rihaanu kOrutuu
aidu poddulaa khuraanu caduvutuu
jihaadu pEruto tamalO khudaani campina
medaDu kuLLina kruurulu veeLLu

bhaarateeyulu sahOdarulani
janma bhuumi idi kanna tallani
baasalu cEsi teginci tirigE
tala bhramincina purugulu veeLLu

tammuNNanTu inTlO cEri
tallini cellini taa*cE kuLLunu
caccina sipaayi netturu saakshiga
prakshaaLincE samayam ippuDu
cindina raktapu marakala aana
antam cEsE taruNam ippuDu

marigE raktapu tupaakulivigO
manDE gunDela phirangulivigO
kasitO kaagi nippulu kuriSE
aaseervaadapu aNubaambidigO

bhadra kaaLivai veerabhadruDai
rakkasi muukala vETanu salupu
egirE talalE arcana neeku
cindE raktamE gandhamu neeku
manDe gunDelu haarati neeku
andari vEdana dhuupam neeku
ninDina kannulE tarpaNa neeku !!

jObOlE sonehaal
hallaa bOl !!!

జననం

నీ అడుగుల దూరం పెరిగేకొద్దీ
ఎదలో అలజడి
గుండెల్లో ప్రసవ వేదన
కన్నుల్లో భారం
నీళ్ళు కట్టలు తెగుతాయి
ఓ కవిత జన్మిస్తుంది

నా చూపు తోడుగా
నీ పయనం
కనుమరుగవుతావు
చూపు కరువవుతుంది
బంధం బలపడుతుంది
మన రేపటి కోసం నిన్నట్లానే
నా ఎదురుచూపు మొదలవుతుంది
మరో కవిత జన్మిస్తుంది

రాత్రి నాకై ఎదురొస్తుంది
ఆసాంతం మింగేస్తుంది
మనసు కలల్లో ఊగేస్తుంది
ఆరాటం ఆపై శమిస్తుంది
నువ్వొస్తావు నేనుదయిస్తాను
మరో కవిత జన్మిస్తుంది



nee aDugula duuram perigEkoddee
edilO alajaDi
gunDellO prasava vEdana
kannula bhaaram
neeLLu kaTTalu tegutaayi
O kavita janmistundi

naa cuupu tODugaa
nee payanam
kanumarugavutaavu
cuupu karuvavutundi
bandham balapaDutundi
mana rEpaTi kOsam ninnaTlaanE
naa edurucuupu modalavutundi
marO kavita janmistundi

raatri naakai edurostundi
aasaantam mingEstundi
manasu kalallO uugEstundi
aaraaTam aapai Samistundi
nuvvostaavu nEnudayistaanu
marO kavita janmistundi

మనసు - కూడలి

ముళ్ళ కంపలా చింపిరి జుట్టు
చేపల వలలా చిరిగిన చొక్కా
స్వాతి ముతియమా చెరగని నవ్వు
ఎండవానలా అతనికి తెలియవు

తరతరాలుగా చెదరని శిలలా
పరిసరాలను వదలక విధిగా
నలుగురు రోజూ నడిచే దారిన
కనపడ తాడో పిచ్చి బికారి

దగ్గరికొస్తే దణ్ణంపెడుతూ
దూరం జరిగితే ముడుచుకు పోతూ
బువ్వను పెట్టే వారికి మనసా
దేవుని పేరుతొ దీవెనలిస్తూ

బాహ్యం అంతరం బేధం లేక
పగలూ రాత్రీ తేడా మరిచి
పరులకు ఎప్పుడు భారం కాక
బ్రతుకును తానే నెట్టే వాడు

అతనికి అందరు తెలిసిన వారే
అతనే ఎవరికి అక్కర లేదు
ఎవరికి ఎవరు ఏమవ కున్నా
చివరికి కాలం కౌగిలి తప్పదు

నేడా భాగ్యం అతనికి సొంతం
ఇపుడా కూడలి మోడుబోయెను
ఎవరికి వారు తేడా చూడక
ఏమయ్యాడని వాకబు చేయక

చేతులు దులుపుకు తిరిగేస్తుంటే
ప్రాణం విలువ తెలియక తిరిగే
వీరి మధ్యన బ్రతుకును నడుపుతు
సిగ్గుతో చచ్చి తల దించేశాను

అక్కడ తేడా చూశా నంటూ
నా కంటి చివరలు చెమరి నప్పుడు
పోయిన ఒంటరి మనిషి కోసమా ?
ఏమీ పట్టని మనుషులు చూశా ?

ఆ ప్రశ్నలు ఇంకా గుండె
లోతుల్లో గునపపు పోట్లై
వేధిస్తూ వున్నాయి నన్ను
వదలక సాధిస్తున్నాయి !!


muLLa kampalaa cimpiri juTTu
cEpala valalaa cirigina cokkaa
swaati mutiyamaa ceragani navvu
enDavaanalaa ataniki teliyavu

tarataraalaku cedarani Silalaa
parisaraalanu vadalaka vidhigaa
naluguru rOjuu naDicE daarina
kanapaDa taaDO picci bikaari

daggarikostE daNNampeDutuu
duuram jarigitE muDucuku pOtuu
buvvanu peTTE vaariki manasaa
dEvuni pEruto deevenalistuu

baahyam antaram bEdham lEka
pagaluu raatrii tEDaa marici
parulaku eppuDu bhaaram kaaka
bratukunu taanE neTTE vaaDu

ataniki andaru telisina vaarE
atanE evariki akkara lEdu
evariki evaru Emava kunnaa
civariki kaalam kougili tappadu

nEDaa bhaagyam ataniki sontam
ipuDaa kuuDali mODubOyenu
evariki vaaru tEDaa cuuDaka
EmayyaaDani vaakabu cEyaka

cEtulu dulupuku tirigEstunTE
praaNam viluva teliyaka tirigE
veeri madhyana bratukunu naDuputu
siggutO cacci tala dincESaanu

akkaDa tEDaa cuuSaa nanTuu
naa kanTi civaralu cemari nappuDu
adi pOyina aa manishi kOsamaa ?
adi paTTani ee manushulu cuuSaa ?

aa praSnalu inkaa gunDe
lOtullO gunapapu pOTlai
vEdhistuu vunnaayi nannu
vadalaka saadhistunnaayi !!

చెదిరిన - వంశవృక్షం

కొమ్మకు రెమ్మకు రెక్కలు వచ్చి
చెట్టును పొమ్మని రొమ్ములు దన్ని
అందలమెక్కే కర్కశ కొమరుల
అశ్లీలతను అనివార్యత అనను

ఆస్తిని తుంచే అనురాగంతోనో
కొరివిని పెట్టే అవసరమొచ్చో
పువ్వుల ముసుగుతొ ముళ్ళనుగప్పే
ప్రబుద్ధుల చూసి అబ్బుర పడను

హరిత పత్రపు దాసుడు వీడు
దానినందే మూలాల్ని మార్గాల్ని
తెలుసుకుంటూ తనవారిని మరిచిన
వాడిని చూసి సంబర పడను

వర్ణాలన్నీ ధవళ కాంతి నుంచి
విడివడినట్లు వంశం అద్దపు పగిలి
మిగిలిన పెంకులు తామూ అద్దాలంటూ
ప్రకటించటం ఏమి వినోదం ?

నాస్టాల్జిక్‌ పొత్తిళ్ళనొదిలి పరుగిడుతున్న
వంశవృక్షాల శకలాలను సమయం
చెర్నకోలై అదిలించక పోవటం - అవును
ఎంతటి చిద్ర దృశ్య విషాదం !


kommaku remmaku rekkalu vacci
ceTTunu pommani rommulu danni
andalamekkE karkaSa komarula
aSleelatanu anivaaryata ananu

aastini tuncE anuraagamtOnO
korivini peTTE avasaramoccO
puvvula musuguto muLLanugappE
prabuddhula cuusi abbura paDanu

harita patrapu daasuDu veeDu
daaninandE muulaalni maargaalni
telusukunTuu tanavaarini maricina
vaaDini cuusi sambara paDanu

varNaalannee dhavaLa kaanti
nunci viDivaDinaTlugaa
vamSam addampu pagilina penkulu
taamuu addalugaa prakaTincaTam Emi vinOdam ?

naasTaaljik pottiLLanodili parugiDutunna
vamSavRkshaala Sakalaalanu samayam
cernakOlai adilincaka pOvaTam - avunu
entaTi chidra dRSya vishaadam !

http://sahitheeyanam.blogspot.com/2008/11/blog-post_25.html స్పందించి రాసినది.

లేఖ

నిద్ర మరిచి కంటిమంటల కాంతిలో
నేను నా కవితా వీక్షణ చేశానీరాత్రి

ఆనంద మేసింది - కళ్ళు చెమరాయి - రాయ గలననిపించింది
ఆశ్చర్య మేసింది - భృకుటి ముడివడి - ఏమిటీరాతలనిపించింది
భయమేసింది - ఊపిరాగి పోయి - నేనేమి చేసేసానో!? అనిపించింది
బాధేసింది - పెద్ద నిట్టూర్పు - నువ్వెలా తట్టుకున్నావోననిపించింది

రూపంలో చందన శిల్పమవొచ్చు
చూపులో చంద్రుని వెన్నెలుండొచ్చు
మాటలు అమృతమొలికనట్టుండొచ్చు
నవ్వులు నవనీతమద్దినట్టుండొచ్చు
నా చిన్నా, మున్నా, కన్నా అనాలనిపించొచ్చు
అంతా నీ స్నేహం, ఆత్మీయత, మంచితనం

ఐతే !!?
ప్రేమించెయ్యడమే ? కవితలల్లేయడమే?
కన్నీరొలకించేయ్యడమే? అనిపించింది
బాధ్యత మరిచానేమో అనిపించింది
బుద్ధి బజారెళ్ళినట్టనిపించింది
నిను బాధించానేమో అనిపించింది

నిజం చెప్పొద్దూ..బహుశా,
నిన్ను ప్రేమించాననుకోవడం
ప్రేమించడం కూడా నిజమేనేమో
మళ్ళీ అదే మాట!
ఖాళీ బుర్రా శత మర్కటక:
అన్నట్టుంది. మళ్ళీ అదే తప్పు !
స్నేహమయుంటుంది అవును స్నేహమే !!!

ప్రేమ తెలియని మనిషిని కదా
అదే ప్రేమ అనుకున్నట్టున్నాను
క్షంతవ్యుడిని. ఎదేమైనా..
నిన్నిప్పుడు ఏమని సంబోధించను ?
తెలిసి ప్రియా అనలేను. అనను

సరే ఎదేమైనా నేస్తం
అదో అద్భుత భావన
అదో ఆనందానుభూతి
అదో అవిశ్రాంత స్పందన
అది లేక నా మాట కవిత
కాదేమో నే రాయలేనేమో?
చూస్తున్నావుగా ఈ తవిక తిప్పలు ?
వేరే చెప్పాలా ..?

గురువులేని ఏకలవ్యుడి శిష్యరికంలా
నా కవితా సుందరితోనే నా యుగళగీతం
సాగించగలనేమో ప్రయత్నిస్తాను
మరేదన్నా రాయగలనేమో,
ఆ నా సమయం కోసం
వేచిచూస్తాను. అంత దాకా సెలవు.

సదా నీ ..
( అబ్బ!! మరదే ! తొందరెందుకు ? పూర్తిచెయ్యనీ ..)
సదా నీ.. స్నేహం కోరే

--నేను

nidra marici kanTimanTala kaantilO
nEnu naa kavitaa veekshaNa cESaaneeraatri

aananda mEsindi - kaLLu cemaraayi - raaya galananipincindi
aaScharya mEsindi - bhRkuTi muDivaDi - EmiTeeraatalanipincindi
bhayamEsindi - uupiraagi pOyi - nEnEmi cEsEsAnO!? anipincindi
baadhEsindi - pedda niTTuurpu - nuvvelaa taTTukunnaavOnanipincindi

ruupamlO candana Silpamavoccu
cuupulO candruni vennelunDoccu
maaTalu amRtamolikanaTTunDoccu
navvulu navaneetamaddinaTTunDoccu
naa cinnaa, munnaa, kannaa anaalanipincoccu
antaa nee snEham, aatmeeyata, mancitanam

aitE !!?
prEminceyyaDamE ? kavitalallEyaDamE?
kanneerolakincEyyaDamE? anipincindi
baadhyata maricaanEmO anipincindi
buddhi bajaareLLinaTTanipincindi
ninu baadhincaanEmO anipincindi

nijam ceppodduu..bahuSaa,
ninnu prEmincaananukOvaDam
prEmincaDam kuuDaa nijamEnEmO
maLLee adE maaTa!
khaaLee burraa Sata markaTaka:
annaTTundi. maLLee adE tappu !
snEhamayunTundi avunu snEhamE !!!

prEma teliyani manishini kadaa
adE prEma anukunnaTTunnaanu
kshantavyuDini. edEmainaa..
ninnippuDu Emani sambOdhincanu ?
telisi priyaa analEnu. ananu

sarE edEmainaa nEstam
adO adbhuta bhaavana
adO aanandaanubhuuti
adO aviSraanta spandana
adi lEka naa maaTa kavita
kaadEmO nE raayalEnEmO?
cuustunnaavugaa ee tavika tippalu ?
vErE ceppaalaa ..?

guruvulEni EkalavyuDi Sishyarikamlaa
naa kavitaa sundaritOnE naa yugaLageetam
saagincagalanEmO prayatnistaanu
marEdannaa raayagalanEmO
aa naa samayam kOsam
vEcicuustaanu. anta daakaa selavu.

sadaa nee ..
( abba!! maradE ! tondarenduku ? puurticeyyanee ..)
sadaa nee.. snEham kOrE

--nEnu

నేనే ఎందుకు ఇది నాకే ఎందుకు ?

అలిసిన ఊహలు విసిగిస్తున్నా
బలమున వాటిని బంధిస్తున్నా
రానని నవ్వులు పరుగిడుతున్నా
వాటిని మోముపై పులిమేస్తున్నా
నీ ఆటలకిక అంతం లేదా
నా ఓటమి నీక్కనపడలేదా

ఆగక కన్నులు చెమరేస్తున్నా
త్వరపడి వాటిని తుడిచేస్తున్నా
ఓటమి నాపై నడిచేస్తున్నా
రోషపు రంగులు పులిమేస్తున్నా
నీ ఆటలకిక అంతం లేదా
నా ఓటమి నీక్కనపడలేదా

ఇకసరి,
నేనోడితి,
మోకరిల్లితి,
ఓటమినొప్పితి
దోసిలి ఒగ్గితి
నీ గొప్ప పొగిడితి
నీ పాదము కడిగితి
ఇకనైనా.. నీ ఆటలకు అంతం లేదా
నా ఆక్రందనలు వినపడలేదా


alisina uuhalu visigistunnaa
balamuna vaaTini bandhistunnaa
raanani navvulu parugiDutunnaa
vaaTini mOmupai pulimEstunnaa
nee aaTalakika antam lEdaa
naa OTami neekkanapaDalEdaa

aagaka kannulu cemarEstunnaa
tvarapaDi vaaTini tuDicEstunnaa
OTami naapai naDicEstunnaa
rOshapu rangulu pulimEstunnaa
nee aaTalakika antam lEdaa
naa OTami neekkanapaDalEdaa

sarE, dEvuDuu..
nEnODiti,
mOkarilliti,
OTaminoppiti
dOsili oggiti
nee goppani pogiDiti
nee paadamu kaDigiti
ikanainaa.. nee aaTalaku antam lEdaa
naa aakrandanalu vinapaDalEdaa