ఎన్నని చెప్పను

చక్కని నల్లని కన్నుల లోపల
చిక్కిన చెల్లని ఆశలు ఎన్నో
కప్పిన తలపుల మబ్బుల లోపల
చెక్కిలి తడిపిన చిక్కులు ఎన్నో

తప్పిన గుండెల చప్పుడు లోపల
డస్సిన ఆతృత కేకలు ఎన్నో
చెప్పిన నిజముల లెక్కల లోపల
ఎగిరిన చెక్కిలి తుంపర లెన్నో

వేదన మంటల వేడికి లొంగి
వెళ్ళని భావన కవితలు ఎన్నో
చచ్చినా చెరగని పచ్చల చిత్రాలై
గుండె గోడలెక్కిన మన గాధలెన్నో

వీటన్నిటికి నేనే సాక్ష్యమంటూ
వెచ్చగా కారేటి ఆశల ధారలెన్నో

ఎన్నని చెప్పను నేస్తం ? !!

ఏమని చెప్పను

వద్దంటున్నా వినక జాజుల జడి వానలో
నన్ను విడిచి నువ్వు నడిచిన తరుణం
తడుపు నాకు తగిలిన వైనం

నడకాపి నాకై తిరిగి తావివై వస్తావని
కనీసం తిరిగి చూస్తావని వేచిన తరుణం
కదలని కాలమొచ్చిన వైనం

వెన్నెల పరిచిన వీధుల్లో
కదిలే చీకటి లీలల వెనక
కరిగిన గుండెలొ కదలిక కలిగి
వస్తావంటు వేచిన నాకు

మనసు ముడులు వీడి గుండె గోడలమీద
నువ్వురావన్న నిజం రుధిర ధారలై
కదిలి కవితలై కరిగి కాగితాలెక్కిన తరుణం
తపన తీరని వైనం

ఏమని చెప్పను నేస్తం ?