సగం చెక్కిన శిల్పం

మూర్తిగ మలిచే అతనిని చేరి

తనకు తానుగా తనకర్పించి

ఉలి దెబ్బలను తనువున ఓర్చి

సగమే కరిగిన ఆ శిలలను చూస్తే

తొలిగిన ముక్కల గుట్టల మధ్యన

విరిగిన గుండె పెంకులు కనిపిస్తాయి

బండలయిన తన ఆశలు కనిపిస్తాయి

కరిగిపోయిన తన కఠినత అగుపడుతుంది

దయనీయమయిన ఓ స్థితి కనిపిస్తుంది.

తనుచేసిన తప్పిదం తనకే తెలియదు
ఏ ఉలి పొరపాటో ఆ శిల గ్రహపాటో

బండగా తన బ్రతుకంతమవుతుందని,

ఆశగ చేరిన ఆ కొండ రాయి, ఇపుడు

బండా కాదు. శిల్పమూ కాదు.

అనుకున్నట్టుగ అంతా జరిగితే

అర్చనలందుతు హారతులందుతు

అభిషేకాల్లో మునిగి తేలుతూ

ఇలవేలుపుగా ఇడుములు దీర్చుతు

ఏగుడిలోనో కొలువుండేది.

ఏపాపమెరుగని ఆ శిల, అదిగో

దుమ్ము ధూళుల అభిషేకాల్తో

మండుటెండల హారతులందుతు

చూసే నాధుడు కరువై పోయి

రెంటికి చెడిన రేవడి నేడు.

భువిలో..

అసలా అర్హతలున్న శిలలు ఎన్నో

సగమే మలిచిన శిల్పాలెన్నో

బండగ మిగిలిన గుండెలొ ఎన్నో

పూజలు అందే మూర్తులు ఎన్నో