శాంతి కపోతం

ఊసులు చెప్పిన నీ కళ్ళు, నన్ను మరిచాయా ?
మరెందుకు మౌనంగా ఉన్నాయి ?
కోటలు దాటిన మన మాటలు, ఇపుడు బెదిరాయా ?
మరెందుకు ఆ గిరిలోనే ఆగాయి ?
ప్రతి క్షణం రేగిన అలకలు, అవీ అలిగాయా? ఎందుకు?
సద్దుకు పోతూ కనుమరుగయ్యాయి ?
సరసాలు సరాగాలు సాంత్వనలు, సద్దుమణిగాయి ఎందుకు ?
సమాధానాలు వెదకాలనా ?

ఏమో అవిలేక నేను నేను కాదు... నాలో నేను లేను

రణగొణ ధ్వనులు, రక్త పాతాల మధ్య
తను పెట్టే కేకలు తనకే వినపడని
శాంతి కపోతంలా... నా బ్రతుకు !


uusulu ceppina nii kaLLu, nannu maricaayaa ?
marenduku mounamgaa unnaayi ?
kOTalu daaTina mana maaTalu, ipuDu bediraayaa ?
marenduku aa girilOnE aagaayi ?
prati kshaNam rEgina alakalu, avii aligaayaa? enduku?
sadduku pOtuu kanumarugayyaayi ?
sarasaalu saraagaalu saantvanalu, saddumaNigaayi enduku ?
samaadhaanaalu vedakaalanaa ?

EmO avilEka nEnu nEnu kaadu... naalO nEnu lEnu

raNagoNa dhvanulu, rakta paataala madhya
tanu peTTE kEkalu tanakE vinapaDani
Saanti kapOtamlaa... naa bratuku !