ప్రమిద క్రింద చీకటిలా
దోబూచులాడుతూ ..
ఆ నీడన స్థిరత్వం వెదుక్కుంటూ..
సెలయేరులో గులకరాళ్ళలా
ఒదిగిపోయి.. కాలంతో కోసుకుపోతూ
మృదుత్వం మొహాన పులుముకుంటూ..
రహదారిలో మైలురాయిలా
నిస్వార్ధంగా.. దారి చూపుతూ ..
చేతనలుడిగి పాతుకుపోతూ..
ఒకదానికొకటి తోడుగా.. ఎప్పటికీ..
ఐనా..ఎన్నటికీ కలవని బంధాలవి ...
మనలానే !!