ఉదయం

చంద్రుడు ఒంటినిండా వెన్నెల పూసుకుని
చుక్కల రెప్పల గాలికి ఆరబెట్టుకుంటున్నాడు ..

ఆ చుక్కల ఈర్ష్య వెలుగులో,
సమయం చిక్కింది కదా అనేమో.. ఈ రోజు..
తనకై విప్పారిన కలువలని లెఖ్ఖించు కుంటున్నాడు ..

ముఖం మీద మచ్చ దాచుకుని కులుక్కుంటున్నాడు...

ఆ మురిపెం ఎంతసేపు ? ఉదయం దాకానేగా..


===================================

candruDu onTininDaa vennela puusukuni
cukkala reppala gaaliki aarabeTTukunTunnaaDu ..

aa cukkala iirshya velugulO,
samayam cikkindi kadaa anEmO.. ii rOju..
tanakai vippaarina kaluvalani lekhkhincu kunTunnaaDu ..

mukham miida macca daacukuni kulukkunTunnaaDu...

aa muripem entasEpu ? udayam daakaanEgaa..

నీ నిర్లక్ష్యం

నువు చూసింది నింగి కాదు
నీకై నిండిన నా ప్రేమ -- అది విరగదు
నీ లేత పాదాలు కందక
నువు నిల్చున్నది నా అరచేతిలో -- అది కంపించదు
అవి తారలు కాదు రాలడానికి
నీకై నా నిండిన కనుదోయి -- అవి రాలవు
నిను తాకిన గాలులు.. చెలీ
నా శ్వాశలు .. అవి ఆగవు -- నీకై అవి ఆగవు

ఇక పిల్లలు పెద్దలు పావురాళ్ళంటావా
ఎవరి బ్రతుకు వారిది. 
మన బ్రతుకులే ఒకరి కోసం ఒకరివి.. కాదంటావా ?

ముక్కలయిన నీ మనసు చూశావు గానీ
నిండిన కన్నులతో వాటినేరుకుంటున్న
నన్నెలా చూడలేదు ?

నీ గుండె నాకెప్పుడో ఇచ్చావుగా..
ఆ పగిలిన శబ్దం నీ గుండెది కాదు చెలీ
వెను తిరిగి అది నీకు చూపలేకే
ఈ నా పరుగు.. నీ నుండి దూరంగా
నీ మనసు ముక్కలు పొదువుకుంటూ
నా గుండె బీటలు కుట్టుకుంటూ..

http://anu-parimalam.blogspot.com/2009/02/blog-post_09.html naa  స్పందన