Thursday, February 26, 2009

అందనంత ఎత్తులో...


నువు నన్ను తేరిపార చూసి
మనసారా మాటలాడి
పలకరింపుగా నైనా ఒ నవ్వు విసిరి
ఎన్నాళ్ళయ్యింది ?

remember those days ?
మనం hours together మాట్లాడుకున్నప్పుడు
time ఎలా పరుగెడుతుందని
నివ్వెర పోయిన రోజులు..

ఇవాళ best day నా జీవితంలో
అని మురిసిపోతూ.. ఆ evening
ఇళ్ళకు పోతూ.. bye bye
చెపుతూ చూసిన చూపుల లోతులు...

lunch timeలో ఎందెచ్చావు
అంకుంటూ.. ఎలా చేశావనుకుంటూ
ఇద్దరం share చేసుని తింటూ
హాయిగా గడిపిన dayసూ ...

నువ్వెక్కడున్నావ్‌ ?
office కెన్నింటికి వస్తావంటూ
ఓ చేత్తో drive చేస్తూ
మరో చేత్తో phone చేసిన రోజులు ..

ఏమయ్యాయి అవన్నీ..
ఆ friendshipకేమయ్యింది ?
what happened to that ఆత్మీయత ..

తప్పు నాదేలే
మనసు విప్పకుండా ఉండాల్సింది
మాట గుండెల్లో బంధించాల్సింది
కానీ అప్పుడది cheeting కాదూ ?

అందుకే అనుకున్న వన్నీ చెప్పేశ
ఆశల గాలిపటం ఎగరేశా
నిన్ను బాధ పెట్టనన్న బాధౌన్నా
మభ్య పెట్టలేదన్న తృప్తుంది
అర్ధం చేసుకోగలవన్న నమ్మకముంది


చివరగా ఒక్క మాట
..
..
ఏమీ లేదులే..
..
..
ఉన్న దూరాన్ని పెంచుకోలేను.
ఆశ కాగడా ఆర్పుకోలేను.

నా గుండెలో నీ స్నేహానికి
స్థానం అలానే ఉంది.. ఉంటుంది
అందనంత ఎత్తులో...
ఆరాధ్య ప్రాయంగా .