నిన్న పడమటి వేటగాడు చల్లిన
విశ్రాంతి గింజల కోసం వాలిన రాత్రి
జ్ఞాపకాల వలలో చిక్కి, బెదిరిన కళ్ళతో
చీకట్లో వణుకుతూ విలవిలలాడుతుంది.
తూర్పు కొండమీద అతనొస్తున్న అలికిడి
వెలుతురై ఆకాశాన్ని ఓ పక్క ఆవరిస్తుంటే...
పెల్లుబికిని బ్రతుకు భయం, తన కళ్ళనుండి
సింధూరమై తూర్పు నింగిని అలుముకుంటుంది
దాని నిట్టూర్పుల వేడి శ్వాసలు తగిలి
ఇళ్ళముందు కళ్ళాపులు ఆరుతున్నాయి
ఆతృత అధికమయి నుదుటి బిందువులు
దాని ఆశలా జారి పచ్చగడ్డి మీద జేరుకున్నయి
అంతవరకు తనకి ఊరట కల్గిస్తూ, స్నేహంగా ఊగి
ఊసులాడిన కలువా.. మూతి ముడిచింది.
తలవంచి దీనంగ శోకాన్ని గుప్పించి, పొద్దు
తిరిగేసరికి ముఖము తిప్పె మరికొన్ని పూలు.
వేటగాడటుగా రాకుండ పోడు ..
చీకటి రాత్రినతను మింగకా పోడు..ఇది
కుమ్మరి చక్రంలా..సాగుతూనే ఉంటుంది.
పునరావృతమవుతూనేఉంటుంది ....
