రోదించు..

రెప్పక్రింద కాష్టమై మిగిలిన ప్రేమ..,
కనపడని విధి కాలడ్డంపెట్టిన కలయిక..,
జ్నాపకాలు శ్వాశిస్తూ ప్రస్తుతానికిచ్చే తర్పణలు..,

త్యాగాల కొమ్మకి వ్రేలాడే
నిరాశ తల అది.. కనబడటంలేదా ?!
ఓడి తెగిన కంఠం నుంచి
కారే ఆశ మడుగులు..కనబడటంలేదా ?!

బుకాఇంచకు..
ఇది ఓటమి కాదంటావా..?
నీ కళ్ళ తడి రాదంటావా... ?


గుండెలో దిగిన బాకు..
పిడి నగిషీల వర్ణన ఎంతకాలం..?
కాళ్ళక్రింద రేగిన నేలతడుపు...
గంధాల వర్ణన ఎంతకాలం..?

నిరాశకు.. గెలుపు పులిమి..
ఇప్పుడు నువ్వు మింగే నీరు...
గతం నుండి కాల నాగై నీ మెడదిగుతుంది
కంటి కొలనులో జీవనదై జీవితాంతం పారుతుంది...

ఓ ఏడుపుతో పోయే తరుణాన్ని..
ఉదారత పులిమి బ్రతుకంతా నింపకు..
నేచూసిన ఆ బ్రతుకు నీకొద్దు..

భూనభోంతరాళాలు బ్రద్దలయ్యేలా..
రోదించు..
ఉపశమించు....
జీవించు....

http://anu-parimalam.blogspot.com/2009/07/blog-post_10.html కు నా స్పందన