Tuesday, June 12, 2007

తండ్రి

భూమి పైన అడుగిడి నప్పుడు
నింగికెగసిన మనసు తనది
అడుగులు తడబడు వసున
అందొచ్చిన వేలు తనది
మొదటి మాట పలుకు నప్పుడు
తోడయ్యిన మాట తనది
ఆరోగ్యపు గడబిడ లలొ
అదిరిపడిన గుండె తనది
గుండు సున్న మార్కులొస్తె
తపన పడిన తలపు తనది (మధన పడిన మది తనది)
మంచి మార్కులొచ్చి నప్పుడు
చాటిచెప్పిన నోరు తనది
బాధ అన్నది రాకుండగ
చెమటోడ్చిన తనువు తనది

చిన్న మాట అన్నాడని
ముఖము చాటు చేయబోకు
వయసు మళ్ళిన ముసలి వాడని
చీడ పురుగుల చూడబోకు
పనులు చేసే పటువులేదని
ఈసడించుచు కసురుకోకు

నీకు భారము అయ్యినందుకు
కుమిలిపోయే కనులు చూడు
నీకు సాయము చేయలేక
కృంగిపోయిన ఆ మనసు చూడు

కడుపు మంటను దాచుకుంటు
కంటి నీటిని మింగుకుంటు
గుండెపిండి తిండి పెట్టిన
తండ్రి కాలికి వందనం !!

2 comments:

  1. చాలా బాగుంది మీ కవిత. నేను వేసిన ఓ తండ్రి చిత్రానికి మీ కవిత వాడుకోవచ్చా?

    ReplyDelete