పేదవాడి కలల్ని, ఆశలని పెట్టుబడిగా
నేటి నేతలందరూ చేసే ఎన్నికల వాగ్దానాలు
గాలి మూటలని, అరచేతి స్వర్గాలని తెలిసీ
ఒక సంచి సార, బిరియాని మూటకి లోబడి
తెరచాప తెగిన నావలా దిశ మరచి,
గుడ్డిగా వోటేసి, గూండాలనెలా గెలిపించి
తమ కన్నులని తామే పొడుచుకునే పిచ్చి
జనాలకి ఏమని చెప్పాలి? వీరు మారే దెప్పుడు?
పెద్ద చదువులు చదివి, పట్టణాలలొ, ప్రైవేటు
వ్యవస్థలకు వెట్టిచాకిరీ చేస్తూ, హైటెక్కు
జాబులంటూ, గురివింద గొప్పలు పలుకుతూ, వోటు వేసే
బధ్యత మరచి, కార్పోరేటు చెంచాల
వూడిగానికి డప్పులసరి వత్తాసు పలుకుతున్న,
నేతి యువతకి ఏమని చెప్పాలి? వీరు మారే ఎప్పుడు?
మీ కవిత ఆలోచింపజేసేలా ఉంది.
ReplyDelete