Sunday, December 7, 2008

రైలు స్టేషను

పుట్టింటికొచ్చిన నిండు చూలాలు
అస్సు బుస్సంటు మెల్లగా
బంధువులంతా చూస్తుండగా
బాధ గా మూల్గుతూ గట్టు పైన చేరింది

నెలలు నిండినట్టున్నాయి
వందల కళ్ళకు వెలుగు నివ్వగల పాపలు
కొంప తడిసిన గండు చీమల్లా
బిలబిల మని పుట్టుకొచ్చాయి

వారి బ్రతుకు భారాన్ని తాము మోస్తామని
కట్నమడిగే ఎర్రచొక్కా మేన మామలతో
తన కడుపాకలి పొట్లాను కట్టి
బటణీలని అబద్ధమాడి పైసలడిగే తమ్ముళ్ళతో

తనపని ముగిసిందని తలుపు తాళమెట్టి
చేతులు దులుపుకుని బయటకెల్లే తాతలతో
ఇవేమి పట్టనట్టు నీళ్ళాడి
తలోదారి పట్టిన పచ్చి బాలింతలతో

నిజ జీవితానికో అద్ద మాకూడలి



puTTinTikoccina ninDu cuulaalu
assu bussanTu mellagaa
bandhuvulantaa cuustunDagaa
baadha gaa muulgutuu gaTTu paina cErindi

nelalu ninDinaTTunnaayi
vandala kaLLaku velugu nivvagala paapalu
kompa taDisina ganDu ceemallaa
bilabila mani puTTukoccaayi

vaari bratuku bhaaraanni taamu mOstaamani
kaTnamaDigE erracokkaa mEna maamalatO
tana kaDupaakali poTlaanu kaTTi
baTaNeelani abaddhamaaDi paisalaDigE tammuLLatO

tanapani mugisinDani talupu taaLameTTi
cEtulu dulupukuni bayaTakellE taatalatO
ivEmi paTTanaTTu neeLLaaDi
talOdaari paTTina pacci baalintalatO

nija jeevitaanikO adda maakuuDali

2 comments:

  1. తెలుగు వాడి బ్రతుకు బందాలను ను మోసింది మీ కవిత -రైలుబండి. తెలుగుశైలి చక్కగా వుంది. కళ్ళల్లో ప్రయాణరోజులు, పీలింగులు దర్శనమిచ్చాయి నాకైతే..

    ReplyDelete
  2. రైలు స్టేషను ఎంటో అర్థం చేసుకోడానికి మూడు సార్లు చదివాను. మన ఈతి బాధల బ్రతుకు చిత్రాలను మీరు చూపించిన విధానం అభినందనీయం.

    ReplyDelete