Wednesday, November 26, 2008

జననం

నీ అడుగుల దూరం పెరిగేకొద్దీ
ఎదలో అలజడి
గుండెల్లో ప్రసవ వేదన
కన్నుల్లో భారం
నీళ్ళు కట్టలు తెగుతాయి
ఓ కవిత జన్మిస్తుంది

నా చూపు తోడుగా
నీ పయనం
కనుమరుగవుతావు
చూపు కరువవుతుంది
బంధం బలపడుతుంది
మన రేపటి కోసం నిన్నట్లానే
నా ఎదురుచూపు మొదలవుతుంది
మరో కవిత జన్మిస్తుంది

రాత్రి నాకై ఎదురొస్తుంది
ఆసాంతం మింగేస్తుంది
మనసు కలల్లో ఊగేస్తుంది
ఆరాటం ఆపై శమిస్తుంది
నువ్వొస్తావు నేనుదయిస్తాను
మరో కవిత జన్మిస్తుంది



nee aDugula duuram perigEkoddee
edilO alajaDi
gunDellO prasava vEdana
kannula bhaaram
neeLLu kaTTalu tegutaayi
O kavita janmistundi

naa cuupu tODugaa
nee payanam
kanumarugavutaavu
cuupu karuvavutundi
bandham balapaDutundi
mana rEpaTi kOsam ninnaTlaanE
naa edurucuupu modalavutundi
marO kavita janmistundi

raatri naakai edurostundi
aasaantam mingEstundi
manasu kalallO uugEstundi
aaraaTam aapai Samistundi
nuvvostaavu nEnudayistaanu
marO kavita janmistundi

4 comments:

  1. vedanalonundi puttina kavitaa vundi..hrudayaaniki hattukuelaa baavundi..

    ReplyDelete
  2. chaalaa..... bagundi .

    ReplyDelete
  3. mee abhi maanaaniki krutajnatalu

    ReplyDelete