Thursday, June 25, 2009

నేనోడిపోయాను..


తెలియలేని దారుల్లో తచ్చాడడానికి
ఏ కాంతి తీగలూ వంచలేను..
తడి కంటి కాంతి ఇప్పటికే
అపభ్రంశమయ్యింది.

నావి కాని గాయాలకి
ఏ మందూ వెదకలేను...
కాలంతో తిరిగిన పాదాల క్రింద
విధి అరిగిపోయింది.

చెక్కిళ్ళ చెరువు గట్లు తెగకముందే
యాతమేదైనా తవ్వి తీయాలి.
నీ నీడలోని జవసత్వాలు..
ఇకనైనా నా తోడు కావాలి.

నేనోడిపోయాను..నీ జోడు కావాలి.
వీరిచే పోస్ట్ చెయ్యబడింది
లేబుళ్లు: , , ,

14 comments:

  1. శ్రుతిJune 25, 2009 at 10:57 AM

    గురువు గారూ!

    మీరు ఓడిపోయినట్లు లేదు కాని తన గెలుపు కోసం తల వంచినట్లుంది. మీకో విషయం చెప్పనా? ఓడిపోయానని ఒప్పుకోవడం కుడా గెలుపే ( అది మన అహంపై)

    నేనోడి పోయాను, నీ జోడి కావాలి అంటే వస్తారా? ఎమో? చూద్దాం

    ReplyDelete
  2. మరువం ఉషJune 26, 2009 at 12:00 AM

    జోడీ కట్టే తోడూనీడల నడుమ గెలుపు వోటములు వుండునా, అవి కల్పించగ విధి కైనా సాధ్యమా?

    ReplyDelete
  3. పరిమళంJune 26, 2009 at 2:00 AM

    నేనోడిపోయాను..నీ జోడు కావాలి.
    అని నువ్వడుగుతుంటే ...
    మాటరాని మౌనం నా భాషయ్యింది ...
    కవిత చదువుతుంటే ..నాకే తెలియకుండా
    చెమర్చిన గుండె నాకు తోడయ్యింది !
    బావుంది గురువుగారూ !

    ReplyDelete
  4. తృష్ణJune 26, 2009 at 11:56 PM

    ఓటమి గెలుపు కి నాంది కదండి.There is a silver lining for every dark cloud అని కూడా అన్నారు .కాబట్టి మీ ఓటమి వెనుక ఏ గెలుపు దాగుందో..

    ReplyDelete
  5. Kathi Mahesh KumarJune 27, 2009 at 1:12 AM

    "నీ నీడలోని జవస్త్వాలు..
    ఇకనైనా నా తోడు కావాలి." ఈ అనుభూతి అదిరింది.

    ReplyDelete
  6. ఆత్రేయ కొండూరుJune 29, 2009 at 3:40 PM

    శ్రుతి, ఉష, పరిమళం, తృష్ణ, మహేష్ గార్లకు ధన్యవాదాలు.

    ReplyDelete
  7. UnknownJune 30, 2009 at 1:45 AM

    beautiful

    ReplyDelete
  8. madhavarao.pabbarajuJuly 2, 2009 at 6:50 AM

    ఆత్రేయగారికి, నమస్కారములు.

    "నేనోడిపోయాను" : కవిత బహు గొప్పగా వున్నది.

    మీ "కవితా కాంతి తీగలను" మా ఇంటివరకు వేయగలిగితే, నా "రాధమాధవ్ గద్య కవితలకు" కలిపి, నా కవితలను కూడా మరింత కాంతివంతంగా చేసుకుంటాను. అభ్యర్ధనను స్వీకరించండి.

    భవదీయుడు,
    మాధవ రావు.

    ReplyDelete
  9. bloggerbharathiJuly 3, 2009 at 10:40 AM

    just now i saw ur blog. it takes time to go through. it seems it has much depth. chadivinaaka malli chepta .

    ReplyDelete
  10. ఆత్రేయ కొండూరుJuly 6, 2009 at 1:58 PM

    మాధవ రావ్‌ గారూ ఆ తీగెలు ఎప్పుడో మీ ఇంటి వరకు వేశానండీ.. కానీ వచ్చిన ప్రతి సారీ.. వెలిగించడానికి బల్బులు మర్చి పోతాను.. (కామెంటడం అన్న మాట) .. మీ అన్ని కవితలు చదువుతానూ. కానీ కామెంటు పెట్టడానికి బద్ధకిస్తాను. ఈ సారి తప్పకుండా చేస్తాను. ధన్యవాదాలు.

    జయ భారతి గారు.. స్వాగతమండీ.. నా బ్లాగుకు మొదటి సారి వచ్చారు.. కాస్త చాయి కాఫీ తీసుకుంటారా .. ? :-) take your own time.. appreciate your coming and taking time to comment

    బాబా గారు ధన్యవాదాలండీ.

    ReplyDelete
  11. ఆత్రేయ కొండూరుJuly 11, 2009 at 1:31 PM

    అయ్యో జయభారతి గారు. వెటకారమ్ ఏమీ లేదండీ.. ఊరికే సరదాకి అన్నదేనండి. మీరు మరీ సీరియస్ గా తీసుకున్నట్టున్నారు. క్షమించాలి.

    ReplyDelete
  12. bloggerbharathiJuly 11, 2009 at 1:41 PM

    nenuu saradagaa ne cheppananDi no kshamainchatalu vagaira vagaira lu.. carry on

    ReplyDelete
  13. నాలోనేనుJuly 14, 2009 at 1:52 PM

    AWESOME

    ReplyDelete
  14. bloggerbharathiMarch 17, 2010 at 8:24 AM

    కాలంతో తిరిగిన పాదాల క్రింద
    విధి అరిగిపోయింది.నేనోడిపోయాను..నీ జోడు కావాలి.
    కవిత చదువుతుంటే మీరు మరీ సున్నిత మనస్కులనిపిస్తుంది.

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)