Tuesday, December 23, 2008

ఎంతని చెప్పను

చెమరిన కన్నుల చిత్తడినార్పగ
చెదిరిన గుండెల ఆర్తిని తీర్చగ
వేచిన మనసుకు విడుదల నేర్పగ
కరిగిన యెడదకు కఠినత చేర్చగ
విరిగిన తలపుల పొందిక కూర్చగ
ఆర్తిగ అరిచిన గొంతును తడపగ

కర్తను నెనై చెసిన తప్పుకు
క్రుంగిన మనిషిగ చెతులు చాపగ

తపనను తీర్చగ కవితలు రెపి
కరుణను చూపే కన్నుల చూసిన
నెచ్చెలి విలువను,

ఎంతని చెప్పను నేస్తం !?

4 comments:

  1. బావుంది

    ReplyDelete
  2. నువు చెప్పినవిక చాలని
    నేనెంతకని చెప్పను?
    నీ ప్రక్కనుంటే చాలని
    నిన్నెకడని వెతకను?
    కంటి చెమ్మే కవితమొలకలపై,
    నువు చిలరించేటి నీటిచిలుకు.
    గుండె, గొంతు ఆర్తి పోతే మిగలవింక నీకు,
    నే నీకు బందీగ వస్తానంటే నువు విడుదలకు సిద్దమౌతావేం?
    నీ లోకం చాపిన చేతులు, తాకేను నా లోకపు తలుపులు,
    కలిసిన మనసుల భావావేశం రేపటి కలలకి స్వాగత గీతం!
    కరుణ, కవిత కలిసిన కాటుకతిలకం,
    సమత, మమత విరిసిన వెన్నెల పుష్పం.

    ReplyDelete
  3. "కరుణ, కవిత కలిసిన కాటుకతిలకం,
    సమత, మమత విరిసిన వెన్నెల పుష్పం."

    చాలా బాగా చెప్పారు ఉషా ధన్యవాదాలు. లలిత గారు ధన్యవాదాలు

    ReplyDelete