తలపు తడుతూ నేల గంధం
తలుపు తీస్తే..
ఆకాశం కప్పుకున్న
అస్థిరమయిన రూపాలు
తేలిపోతూ.. కరిగిపోతూ ..
అలజడిచేస్తూ..
అక్షరాల జల్లు
నిలిచే సమయమేది ?
పట్టే ఒడుపేది ?
పల్లంలో దాగిన
జ్ఞాపకాల వైపు ఒకటే పరుగు.
తడుపుదామనో
కలిసి తరిద్దామనో..
గుండె నిండేసరికి
నిర్మలాకాశం
వెచ్చగా మెరిసింది.
picture by Jean-Sébastien Monzan
పొద్దు లో ప్రచురించబడినది http://poddu.net/?p=4829
Very nice as already told :-)
ReplyDeleteఫోటో చూసి రాశారా ...లేక రాశాక ఫోటో వెదికారా ? మొదటిదే కరెక్ట్ అని నా ఊహ ....అవునా గురువుగారూ ?
ReplyDeleteNo patience annaya. Where is the next one?
ReplyDelete