Tuesday, January 6, 2009

అద్దం

అద్దమీరోజు నన్ను గుర్తించలేనంది
గురుతులేవో తనకి చెప్పుకోమంది
ఆనన్ను నాలోనే తవ్వుకోమంది
ననుచూసి నన్నే నవ్వుకోమంది

అనుభవాల జముళ్ళు రాసుకుని
కన్నీట దాహాలు తీర్చుకుని
బీడుల్లో నా బ్రతుకునీడ్చుకుని
గతపు అద్దంలోకి ఆశగా చూస్తే!! అద్దమీరోజు ..

జారిన బంధాలనల్లుకుంటూ
కాలపు చిట్టాలనేరుకుంటూ
వయసు ముఖానికద్దుకుంటూ
గతపు అద్దంలోకి ఆబగా చూస్తే... !! అద్దమీరోజు ..

కన్నీటి సీసాలు ఖాళీలుచేస్తూ
నషాలొ గమ్యాన్ని ప్రక్కనకుతోస్తూ
సుఖాన్ని ఎక్కడో కోలిపోయానంటూ
గతపు అద్దంలోకి బాధగా చూస్తే... !! అద్దమీరోజు ..

గుడిభూమి, ఇలవేల్పు, వేడి వయసులకూడి
అమ్మ కడుపే కాదు ప్రేగు బంధము నేడు
అరువుకైనా వచ్చు కొనితెచ్చుకోనగవచ్చు కానీ
అమ్మకానికి నన్నుకానక మోకరిల్లన నన్ను చూసి ...!! అద్దమీరోజు ...

1 comment:

  1. Bagundi aatreya garu.
    And especially the translation of my poem "Death" which you did today is excellent. I am stumped by the last paragraph's imagery. Wonderful and Thanks a lot for doing that.

    ReplyDelete